5 επώνυμες Γυναίκες υπογράφουν το τετράπτυχο της ύπαρξής τους

Μέσα απο την εφημερίδα ΣΑΡΩΝΙΚΟΣNEWS γυναίκες έχουν μιλήσει για την ισότητα, τη δικαιοσύνη, τον αλληλοσεβασμό και την ασφάλεια που αποτελούν και το τετράπτυχο της ύπαρξής κάθε γυναίκας. Μιλώντας λοιπόν, σήμερα, για την αφιερωμένη στην ΓΥΝΑΙΚΑ ημέρα, σάς παραθέτουμε αποσπάσματα από ομιλίες και άρθρα γυναικών που υπερασπίζονται με σθένος την ισότητα και τη πραγμάτωσή της στην κοινωνία.

ΔΗΜΗΤΡΑ ΖΑΦΕΙΡΑ, Κλινική Ψυχολόγος M.Sc.,εκπρόσωπος την W.I.N HELLAS:HELLAS:

Όσον αφορά τα στατιστικά στοιχεία της W.I.N HELLAS,την οποία εκπροσωπώ, αναφέρουν ότι το πρώτο τηλεφώνημα που κάνουν οι γυναίκες στον Οργανισμό μας γίνεται αφού έχουν κακοποιηθεί ποικιλοτρόπως τουλάχιστον 33 φορές! Η βία σε μία οικογένεια, η βία που βιώνει μια γυναίκα διαποτίζει όλες τις εκφάνσεις της ζωής της. Έχει επίδραση όχι μόνον στην ίδια την γυναίκα αλλά και στα παιδιά της και στη σχέση με τα παιδιά της. Όσο κι αν προσπαθεί να τα προστατέψει, εάν η ίδια δεν προστατέψει τον εαυτό της, δεν θα τα καταφέρει.
Συχνά δε, επειδή τα θύματα δεν αναγνωρίζουν τι συμβαίνει, πολλές φορές περνούν χρόνια για το συνειδητοποιήσουν σε τι είδους σχέση έχουν εμπλακεί και τι είναι αυτό που πραγματικά διαδραματίζεται και πως θα βγουν από αυτό.                                                                       

Από την ομιλία της στην γιορτή της μητέρας που διοργάνωσε η ΣΑΡΩΝΙΚΟΣNEWS  και ο ΑΟΛ με την ευγενική χορηγία της ΑΙΓΕΑΣ, στις 11 Μαΐου 2019

 

ΜΑΡΙΑ ΓΚΙΝΗ, Νοσηλεύτρια MSc «Κοινοτικής Νοσηλευτικής και Νοσηλευτικής Δημόσιας Υγείας». – Ανεξάρτητη Δημοτική Σύμβουλος:

Η βία και η κακοποίηση από τα πανάρχαια χρόνια κρύβονται μέσα στις οικογένειες. Κρύβονται μέσα στις πεποιθήσεις και πολλές φορές θεωρήθηκαν « φυσιολογική» συμπεριφορά. .... Ας διορθώσουμε τα κακώς κείμενα κάνοντας μια βαθιά τομή μέσα μας και μια βόλτα στις συμπεριφορές μας απαιτώντας το κράτος αρωγό. Ο κάθε Δήμος ελπίζω και εύχομαι να εξασφαλίσει δομές ψυχοεκπαίδευσης και ψυχοθεραπείας για τον πληθυσμό της ευθύνης του.Να ΠΡΟΛΑΒΟΥΜΕ, πριν το μαχαίρι φτάσει στο κόκκαλο, κυριολεκτικά.

Από δημoσίευμα στην ΣΑΡΩΝΙΚΟΣNEWS

ΒΑΝΙΤΑ ΣΩΦΡΟΝΗ, Πρόεδρος Δ.Ε.Ε.Π Ανατολικής Αττικής Νέας Δημοκρατίας:

...η ασφάλεια των γυναικών δεν αφορά μόνον τη νομοθεσία και τις δομές για την αποτελεσματικότερη στήριξη των θυμάτων, αλλά και τις έγκαιρες προληπτικές παρεμβάσεις. Η πρόληψη δεν είναι στενή κρατική υπόθεση, δεν αφορά μόνον και ποτέ δεν αφορούσε μόνον μια κυβέρνηση. Η πρόληψη απαιτεί έναν συντονισμό πολιτικό, κοινωνικό, υπηρεσιακό, απαιτεί τη συνεργασία πολλών διαφορετικών φορέων, απαιτεί δράσεις στο σχολείο, στην οικογένεια, στο χώρο εργασίας. Απαιτεί τελικά τη συμμετοχή της ίδιας της κοινωνίας....Είμαι τέλος σίγουρη ότι οι ίδιες οι τοπικές κοινωνίες θα μετέχουν ενεργά, ώστε το «Έως Εδώ» να μη παραμείνει σύνθημα αλλά στάση ζωής. 

Από ομιλία της δημοσιευμένη στην εφημερίδα ΣΑΡΩΝΙΚΟΣNEWS

 

ΕΛΕΝΗ ΠΕΤΡΟΥΛΑΚΗ, Γυμνάστρια:

Η γυναίκα έχει απίστευτη δύναμη αρκεί να το καταλάβει και να τη διοχετεύσει σωστά. Να φτιάξει έτσι τον πυρήνα της οικογένειας και την δυναμική της και να κλείσει την πόρτα του σπιτιού της, να την προστατεύσει και να την οχυρώσει. 

Από την συνεντευξη της στο περιοδικό All4FAMILY

 

 

 

ΟΥΡΑΝΙΑ ΣΑΓΙΑΚΟΥ, Δικηγόρος LLM -MBA, Διαπιστευμένη Διαμεσολαβήτρια Υπ. Δικαιοσύνης, Ιδρύτρια #SAYIT :

Καταλυτικό παράγοντα στην απόφαση μίας γυναίκας να μιλήσει ή να καταγγείλει την κακοποιητική πράξη αποτελεί ο κοινωνικός στιγματισμός ο οποίος δρα, πάντα και χωρίς εξαίρεση, αποτρεπτικά. Από μικρά παιδιά διδασκόμαστε «τα εν οίκω μη εν δήμω», ωστόσο ένα περιβάλλον τρόμου, καταπίεσης και εξαθλίωσης δύσκολα ονομάζεται οίκος. Οι γυναίκες θύματα, συχνά δεν βρίσκουν συμπαράσταση ούτε από το οικογενειακό τους περιβάλλον, αφού τις προτρέπουν «να μην χαλάσουν το σπίτι τους», να σκεφτούν «τι θα πει ο κόσμος» και η διαιώνιση της κατάστασης έρχεται με το «εγώ άντεξα για εσάς…εσύ γιατί δεν κάνεις το ίδιο;». Με τον βομβαρδισμό της κακοποιημένης γυναίκας από αποτρεπτικές απόψεις όπως οι ανωτέρω, οδηγείται στην πεποίθηση ότι απέτυχε, με αποτέλεσμα να μην επιθυμεί να κάνει γνωστή την κατάστασή της με οποιονδήποτε τρόπο. .... 

Ωστόσο, ο μεγαλύτερος αποτρεπτικός παράγοντας για μία γυναίκα θύμα κακοποίησης είναι τα αντίποινα που απειλείται συχνά ότι θα δεχτεί αν τολμήσει να μιλήσει ή να κινηθεί δικαστικά ενάντια στον κακοποιητή. Συμπεραίνουμε, λοιπόν, ότι στην αναζήτηση δικαίωσης και στην επιθυμία τους για απελευθέρωση, τα θύματα της ενδοοικογενειακής βίας βρίσκουν εμπόδια και «κλειστές πόρτες» από την έλλειψη φορέων στήριξης, την απαξίωση από την οικογένεια και το γραφειοκρατικό χάος που επικρατεί στο Ελληνικό δημόσιο, ενώ παράλληλα αναγκάζονται να διαχειριστούν την κακοποιητική συμπεριφορά και την απειλή νέων και σφοδρότερων επιθέσεων.

Από άρθρο της δημοσιευμένο στην εφημερίδα Σελίδες ΔΥΤΙΚΑ με τίτλο:"Στερεότυπα και προκαταλήψεις στην ενδοοικογενειακή βία"