Νικήστε το φόβο ενός δεύτερου τοκετού
Απαντά η Μαρία Μπρόζου, Μαιευτήρας – Χειρουργός Γυναικολόγος MD, MSc, Phd©/
Master στην Παθολογία κύησης - e-mail:mbrozou@gmail.com
Τραυματική εμπειρία τοκετού, γιατί συμβαίνει και τι πρέπει να περιμένουμε στη δεύτερη εγκυμοσύνη;
ΜΑΡΙΑ ΜΠΡΟΖΟΥ: Σίγουρα η πρώτη γέννα επειδή είναι και το πρώτο παιδάκι και ανατομικά δεν είμαστε ακόμα έτοιμες να γεννήσουμε, στατιστικά, είναι πάντα η πιο δύσκολη. Δεν ξέρουμε τι μας περιμένει. Είναι το άγνωστο, είναι το άγχος, το σώμα μας πρέπει να προσαρμοστεί. Συνήθως η δεύτερη και τρίτη γέννα, από κει και πέρα και πιο εύκολη χρονικά είναι, αλλά επειδή πάνω - κάτω ξέρουμε και τι μας περιμένει, ίσως είμαστε λίγο περισσότερο προετοιμασμένες, γιατί αυτό και η τραυματική εμπειρία με το τί θα περιμένουμε σε μία δεύτερη εγκυμοσύνη σχετίζεται στενά με την ψυχολογία της γυναίκας, και το πώς φαντάζεται εκείνη στο μυαλό της ότι θα είναι ο τοκετός, ενώ πραγματικά δεν είναι έτσι. Πολύ συχνά προκαλεί αυτό το μετατραυματικό στρες. Είναι διαταραχή ψυχολογική που προέρχεται μετά από ένα σοβαρό στρες. Μετά από τοκετό, μπορεί η γυναίκα να εκλαμβάνει σαν στρες την διαδικασία της γέννας και στην πορεία μετατραυματικά δεν μπορεί να το ξεπεράσει. Όχι τόσο σωματικά όσο ψυχικά. Περισσότερο ψυχολογικά.
Το σώμα, που είναι σίγουρα καταπονημένο μετά από έναν τοκετό, γιατί όπως και να γεννήσει μια γυναίκα είναι κάτι το οποίο με τον καιρό, με τις ορμόνες, που φτιάχνουν, με το σώμα μας, που φτιάχνει, θα περάσει, το ψυχολογικό κομμάτι όμως είναι πάρα πολύ σημαντικό και είναι σημαντικό για μια γυναίκα και για τη μετέπειτα πορεία της και για το αν θα θελήσει ή όχι να κάνει κι άλλο παιδί.
- Πώς μπορεί να κλονίσει την ψυχολογία μας μια δεύτερη εγκυμοσύνη; Τι μπορεί να επιφέρει τόσο μεγάλο στρες και άγχος, ούτως ώστε να μην θέλω να περάσω όλη αυτή τη διαδικασία δεύτερη φορά;
ΜΑΡΙΑ ΜΠΡΟΖΟΥ: Οι γυναίκες όταν έρχεται η στιγμή του τοκετού, έχουν στο νου τους ότι θα είναι μεν μια διαδικασία, που θα κρατήσει κάποια ώρα, αλλά θα κάνουν επισκληρίδιο, θα περάσουν καλά, ειδικά στα ιδιωτικά μαιευτήρια υπάρχει και πολυτέλεια, θεωρούν ότι θα είναι μια μέρα εύκολη. Πάντα προετοιμάζω τις μέλλουσες μαμάδες και πάντα πρέπει όλοι οι γυναικολόγοι να προετοιμάζουν τα κορίτσια ότι: ναι μεν είναι μια μέρα χαράς και μια μέρα μεγάλης λύτρωσης για τη μαμά κυρίως, αλλά είναι και μια πολύ δύσκολη μέρα και χρειάζεται η γυναίκα να οπλιστεί με πάρα πολύ μεγάλη υπομονή. Οι ώρες είναι πάρα πολλές, ειδικά στα πρώτα παιδάκια. Μέσος όρος είναι 8-15 ώρες. Είναι τυχερές οι μανούλες που έχουν γεννήσει πριν τις 8 ώρες. Θεωρείται πολύ γρήγορο για το πρώτο παιδί και πολλές από αυτές τις γυναίκες δεν καταλήγουν να γεννήσουν φυσιολογικά και μπορεί να περάσουν όλη αυτήν την ταλαιπωρία στο κρεβάτι καθηλωμένες, να κάνουν επισκληρίδιο, να πονέσουν να προσπαθήσουν να γεννήσουν φυσιολογικά, να μην τα καταφέρουν και να καταλήξουν σε καισαρική όμως, υπάρχουν και γυναίκες που φτάνουν να γεννήσουν φυσιολογικά. Και βιώνουν τόσο μεγάλο στρες εκείνη τη στιγμή, παθαίνουν κρίση πανικού σχεδόν, που δεν μπορούν να διαχειριστούν καθόλου την κατάσταση.
- Τι θα απαντήσουμε στην ιστορία, που μας διηγείται μια γυναίκα, που έχει κάνει ήδη ένα παιδί και βρίσκεται στη δεύτερη εγκυμοσύνη ενώ είχε μια τραυματική πρώτη εμπειρία γέννας, όπου το κεφαλάκι του μωρού είχε σφηνώσει στη λεκάνη της, έκανε τρεις επισκληρίδιες ενέσεις, οι πόνοι της γέννας ήταν αφόρητοι, μετά ήτανε τα ράμματα, που και εκεί ήταν αφόρητος ο πόνος. Τώρα φοβάται ότι θα περάσει τα ίδια. Κοιμάται και ξυπνάει με όλη αυτή την εικόνα καρφωμένη στο μυαλό της. Τι πρέπει να περιμένει; Πρέπει να φοβάται; Πρέπει να κάνει τελικά καισαρική, να την επιλέξει από πριν;
ΜΑΡΙΑ ΜΠΡΟΖΟΥ: Πράγματι έρχονται και στο ιατρείο πάρα πολλές κυρίες και μου λένε κα Μπρόζου, θέλω να κάνω ένα δεύτερο παιδί, αλλά δεν έχω περάσει καθόλου καλά στην πρώτη γέννα και δεν ξέρω πώς θα πάνε τα πράγματα σε μια επόμενη. Το ερώτημα όντως περιγράφει μια κατάσταση αρκετά δύσκολη στα πλαίσια του φυσιολογικού τοκετού, τη δυστοκία. Είναι μια επείγουσα κατάσταση και αρκετά επώδυνη, που παίζει πολύ μεγάλο ρόλο στο μετατραυματικό στρες, διότι το μετατραυματικό στρες σχετίζεται στενά με επιπλοκές και επώδυνες καταστάσεις. Είναι απόλυτα λογικό η γυναίκα να έχει αυτές τις απορίες και να σκέφτεται τον τρόπο που θα γεννήσει. Είναι σημαντικό το γεγονός ότι είναι ήδη έγκυος. Διότι πολλές γυναίκες δεν το αποφασίζουν καν να μείνουν και αυτό που πρέπει να πω απαντώντας είναι πως καμία εγκυμοσύνη δεν είναι η ίδια η με μία άλλη. Έτσι και κανένας τοκετός δεν είναι ίδιος με τον με τον άλλον. Στατιστικά έχει βρεθεί ότι ο δεύτερος τοκετός είναι πιο εύκολος. Είναι κρίμα να έχει γεννήσει φυσιολογικά, παρόλη τη δυσκολία και το στρες και τον πόνο που ένιωσε και να κάνει μια καισαρική μόνο και μόνο γιατί δεν μπορεί να διαχειριστεί αυτή την κατάσταση. Θα πρότεινα να απευθυνθεί σε κάποιο ειδικό, όπως το λέω και για τις γυναίκες που έρχονται στο ιατρείο, να κάνει μια ψυχοθεραπεία αντιμετώπισης του μετατραυματικού στρες, να έρθει αντιμέτωπη με τους φόβους της, να τους ξεπεράσει όσο προλαβαίνει και να πάρει μια βαθιά ανάσα, να βάλει ένα χαμόγελο στα χείλη της για να γεννήσει το παιδάκι της, φυσιολογικά. Όμως, έχω ένα μεγάλο όμως εδώ, επειδή πρέπει να σεβόμαστε πάντα τις επιθυμίες των γυναικών και δεν πρέπει να πιέζουμε καταστάσεις. Οφείλω να πω ότι αν μια γυναίκα, είτε είναι το δεύτερο παιδί της, είτε είναι το πρώτο και δεν μπορεί να διαχειριστεί το θέμα του τοκετού, επιλέξει και πει: εγώ δεν θέλω να πονέσω, δεν θέλω να περιμένω, δεν θέλω να γεννήσω φυσιολογικά και να χαλάσει ο κόλπος μου, πρέπει να σεβόμαστε την επιθυμία της να γεννήσει με καισαρική.
- Ποιά είναι τα συμπτώματα, από τα οποία μια γυναίκα θα καταλάβει ότι περνάει μετατραυματικό σοκ μετά από μια δύσκολη εμπειρία τοκετού;
ΜΑΡΙΑ ΜΠΡΟΖΟΥ: Πολύ συχνά οι γυναίκες δεν το λένε, γιατί νομίζουν ότι ο κόσμος θα πει ότι δεν είναι καλές μητέρες, ότι είναι αγνώμων, ότι δεν το χειρίζονται σωστά και τα λοιπά. Τα συμπτώματα μοιάζουν πάρα πολύ με αυτά της επιλόχειας κατάθλιψης. Συνδέονται και ταυτίζονται καμιά φορά. Η γυναίκα έχει μια ««απέχθεια»» για το παιδί. Θεωρεί ότι η αιτία του πόνου και όλου αυτού που πέρασε είναι το μωρό, οπότε δεν είναι τόσο πολύ κοντά του, έχει αποστροφή στη σεξουαλική της ζωή, δεν θέλει να επανέλθει με τίποτα σε μια φυσιολογική σεξουαλική ζωή, ειδικά αν έχει γεννήσει φυσιολογικά, είναι σε κατάθλιψη. Είναι μια γυναίκα που βλέπει εφιάλτες το βράδυ. Ζει και ξαναζεί εικόνες από τον τοκετό της, που μπορεί να προκαλέσουν εφιδρώσεις, ταχυπαλμίες και τα λοιπά, μέχρι και κρίσεις πανικού. Δεν θέλει να βλέπει την τομή της ή τον κόλπο της, ανάλογα πως έχει γεννήσει, γιατί θεωρεί πως έχει σημάδι το οποίο είναι ανεξίτηλο και το οποίο της θυμίζει μια πολύ κακή εμπειρία και δεν θέλει να σκέφτεται καθόλου για δεύτερες εγκυμοσύνες και παιδιά.
- Υπάρχουν κάποιοι παράγοντες που οδηγούν σε αυτές τις τάσεις; Υπάρχει κάποιο σύμπτωμα το οποίο μπορούμε να καταλάβουμε κατά την περίοδο της εγκυμοσύνης και να προλάβουμε όλη αυτή την αντίδραση;
ΜΑΡΙΑ ΜΠΡΟΖΟΥ: Υπάρχουν πολλές κυρίες που φαίνεται ο ψυχισμός τους από την αρχή της εγκυμοσύνης, σε όλο το ταξίδι της εγκυμοσύνης, για το πώς θα αντιληφθούν και το κομμάτι του τοκετού τους. Δηλαδή, αν είναι μια γυναίκα, που δεν θέλει να πονέσει, που είναι πάρα πολύ αγχώδης, που φοβάται γενικώς, δεν είναι πειθαρχημένη στο να ακούσει αυτά που θα της πει ο/η γιατρός της και η μαία της, στα οποία πρέπει να συνεργαστεί, ξέρεις από την αρχή ότι θα έχει μια δύσκολη γέννα. Από κει και πέρα υπάρχουν σημάδια κυρίως ψυχολογικής φύσεως. Υπάρχουν γυναίκες οι οποίες έχουν πολύ κακή εμπειρία στη ζωή τους, όπως μια σεξουαλική παρενόχληση, για παράδειγμα, ή ένας βιασμός, που δυσκολεύονται πάρα πολύ, έχουν δηλαδή ήδη το στρες από πριν, οπότε δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν και σε αυτό το κομμάτι της γέννας.
- Εξηγείστε μας τι συμβαίνει κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης στον τράχηλο της μήτρας κατά τον τοκετό;
ΜΑΡΙΑ ΜΠΡΟΖΟΥ: Ένα θαύμα κατά βάση. Γενικώς ο τράχηλος μιας γυναίκας, που δεν έχει γεννήσει, είναι ένας κλειστός μυς, πολύ σφιχτός, με μία οπή. Το μωρό βρίσκεται στην κοιλιά της μαμάς και εκεί μεγαλώνει 9 μήνες. Σιγά - σιγά προετοιμάζεται για να αρχίσει να κατεβαίνει προς τη λεκάνη της, να περάσει ένα στενό κανάλι, για να μπορέσει να έρθει στον κόσμο μας. Αυτή η διαδικασία, και τα κορίτσια που έχουμε γεννήσει μαζί ξέρουν ότι το λέω συχνά, είναι σαν να θέλουμε να βάλουμε μια μπλούζα, ένα ζιβάγκο, που μόλις αγοράσαμε, που είναι σφιχτό, δεν έχει ξεχειλώσει ακόμα και προσπαθούμε με το κεφάλι μας και τα χέρια μας να το τραβήξουμε προς τα κάτω για να περάσει το κεφάλι. Οι κινήσεις που κάνουμε με το κεφάλι, γέρνοντας δεξιά και αριστερά και το ΑΧ, που κάνουμε με το που βγαίνει το κεφάλι μας και αναπνέουμε καλά, ενώ έχουμε περάσει το ζιβάγκο, είναι ακριβώς οι κινήσεις που κάνει το μωρό για να γεννηθεί, ο τρόπος που ανοίγει ο τράχηλος από κλειστός σε 10 εκατοστά. Ο τρόπος που φεύγει ο τράχηλος πίσω από το κεφάλι του μωρού, ουσιαστικά σαν ένα σκουφί που φεύγει πίσω, για να μπορέσει να προβάλει το κεφαλάκι και να βγει προς τα έξω. Όλα αυτά γίνονται με βιοχημικά φαινόμενα, με ορμόνες, δηλαδή και με τις συσπάσεις της μήτρας φυσικά.
- Πότε είναι μονόδρομος η καισαρική;
ΜΑΡΙΑ ΜΠΡΟΖΟΥ: Πολλά μωράκια καταφέρνουν και γεννιούνται με το «ζιβάγκο» και μπράβο και στα μωράκια και στις μαμάδες. Υπάρχουν όμως και κάποια μωράκια, τα οποία για κάποιους λόγους δεν πρέπει ή δεν μπορούν να γεννηθούν φυσιολογικά. Υπάρχουν λοιπόν κάποιες απόλυτες ενδείξεις στην καισαρική, όπως για παράδειγμα είναι: το να είναι το μωρό ανάποδα, να είναι σε ισχιακή προβολή ή να είναι εγκάρσιο στην κοιλιά, δηλαδή να είναι ξαπλωμένο ουσιαστικά και όχι με το κεφάλι προς τα κάτω. Αυτό είναι απαγορευτικό στο να γεννήσει μία γυναίκα φυσιολογικά, διότι η περίμετρος της κεφαλής του μωρού είναι το πιο μεγάλο σημείο. Επομένως, πρέπει να εξέρθει πρώτα για να ανοίξει χώρο και για όλα τα υπόλοιπα μέλη του σώματος του μωρού. Ένας λόγος λοιπόν, είναι αυτός, ένας λόγος είναι η παθολογία του πλακούντα, όταν μια γυναίκα έχει ένα χαμηλό πλακούντα, όπως λέμε επιπωματικό δηλαδή, με απλά λόγια, είναι ο τράχηλος, βγαίνει πρώτα ο πλακούντας και μετά το κεφάλι του μωρού. Το μωρό δεν μπορεί να προσπεράσει τον πλακούντα ή να περάσει, να βουτήξει μέσα στον πλακούντα για να γεννηθεί, γιατί ταυτόχρονα τρέφεται από τον πλακούντα και οξυγονώνεται. Άρα πρέπει η γυναίκα να γεννήσει με καισαρική και με πολύ μεγάλη προσοχή και για την υγεία της μαμάς, για να γεννηθεί ένα ασφαλές μωρό. Ήδη η δίδυμη κύηση ή τρίδυμη, ενίοτε, συνήθως θέλουμε να γεννάμε με καισαρική τις γυναίκες αυτές. Γιατί το πρώτο μωράκι θα μπορούσε να γεννηθεί φυσιολογικά αλλά το δεύτερο, ακριβώς επειδή αποκτά περισσότερο χώρο στην πορεία, μπορεί, όπως είπαμε, να γίνει ισχιακό ή εγκάρσιο και μετά να τρέχουμε εκτάκτως. Τώρα, από κει και πέρα κάποιες άλλες ενδείξεις που είναι και αυτές σημαντικές και τις συζητάμε με τις γυναίκες, είναι να έχουν σοβαρή υψηλού βαθμού μυωπία, να μην μπορούν λοιπόν να σπρώξουν καλά, συνήθως παίρνουμε και την γνώμη ενός συναδέλφου οφθαλμιάτρου για αυτό, για να ξέρουμε αν μπορεί να μπει σε αυτή τη διαδικασία ή διάφορα νοσήματα, ανευρύσματα στο κεφάλι και τα λοιπά που δυσκολεύουν τον φυσιολογικό τοκετό.
- Σε περίπτωση που έχει γεννήσει κάποια γυναίκα με καισαρική, πότε επιτρέπεται να ξαναγεννήσει; Η δεύτερη γέννα θα πρέπει να είναι με καισαρική, μπορεί και με φυσιολογικό τοκετό όταν δεν υπάρχουν προβλήματα;
ΜΑΡΙΑ ΜΠΡΟΖΟΥ: Δεν είναι δεδομένο ότι μια γυναίκα που θα γεννήσει με καισαρική πρέπει να γεννήσει και το δεύτερο παιδί της με καισαρική. Υπάρχει δυνατότητα του φυσιολογικού τοκετού μετά από καισαρική το λεγόμενο vbac, όπως το λέμε, όμως, οι γυναίκες πριν αποφασίσουν να το κάνουν θα πρέπει να είναι πάρα πολύ σοβαρά ενημερωμένες για τις προϋποθέσεις και τους κινδύνους, που αυτό προϋποθέτει. Καταρχήν καλό θα ήταν οι γυναίκες να έχουν περάσει ένα εύλογο διάστημα περίπου 2 ετών από την καισαρική τους για να θρέψουν, να το πω απλά, και οι ουλές και τα λοιπά σημεία της μήτρας και του σώματος. Θα πρέπει, ιδανικά, μια γυναίκα να είχε φτάσει σε ένα βαθμό διαστολής, άρα να έχει κάπως μαλακώσει ο τράχηλος της, για να έχει αυτές τις προϋποθέσεις να γεννήσει το δεύτερο παιδί φυσιολογικά. Πρέπει απαραιτήτως να μπει μόνη της σε τοκετό, δεν μπορούμε να βάλουμε τεχνητούς πόνους σε μια γυναίκα, που είχε γεννήσει με καισαρική, γιατί υπάρχει υψηλός κίνδυνος ρήξης της μήτρας. Σημαντικό είναι να υπάρχει σοβαρή συνεργασία ανάμεσα στον γυναικολόγο, τη μαία και τη γυναίκα, δηλαδή με απλά λόγια να μπορούμε να συνεννοούμαστε για να μπορεί ο γιατρός να ξέρει αν τα συμπτώματα αυτά, που εμφανίζει η γυναίκα, είναι συμπτώματα τοκετού, είναι συμπτώματα που πρέπει να παρέμβει, και να επέμβει άμεσα, ότι κάτι κινδυνεύει, κάτι γίνεται. Είναι πάρα πολύ σημαντικό και βέβαια να γίνεται πάντα σε προστατευμένο περιβάλλον κλινικής.
*Απομαγνητοφώνηση: Ελένη Σάννου
Πηγή: All4FAMILY TV
Ο ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΤΟΥ ΜΑΣΤΟΥ ΠΛΗΤΤΕΙ ΝΕΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ
Στην Ελλάδα το 21ο Παγκόσμιο Συνέδριο
για τον Καρκίνο του Μαστού
Συνέντευξη με την Δρ Λυδία Ιωαννίδου- Μουζάκα*
Μεγαλύτερα τα ποσοστά καρκίνου του μαστού σε γυναίκες κάτω των 40 ετών μετά την πανδημία επισημαίνει η Δρ Λυδία Μουζάκα εξηγώντας μας τα γιατί και τον ρόλο της μαστογραφίας
H κατάσταση του καρκίνου του μαστού δείχνει μία τάση αύξησης και στην Ελλάδα και στο Διεθνή χώρο και βασικά έχει διαγνωστεί τελευταία σε μεγαλύτερα ποσοστά στις νεότερες γυναίκες, δηλαδή στις γυναίκες κάτω των 40 ετών. Στοιχεία από τον COVID-19 δεν έχουμε ακόμη, αλλά σίγουρα θα εμφανιστεί μία απότομη αύξηση των κρουσμάτων το 2023, από τη στιγμή που οι περισσότερες γυναίκες δεν έχουν υποβληθεί σε εξέταση μαστού αυτή την τριετία.
Εκτός της κληρονομικότητας που είναι ένας βασικός παράγοντας για την ανάπτυξη καρκίνου του μαστού σε νεαρότερες γυναίκες, πιστεύω ότι οφείλεται και σε κάποια άλλα σημαντικά αίτια, όπως είναι η καθυστερημένη απόκτηση του πρώτου παιδιού, που παλαιότερα ήταν της δεκαετίας των 20 με 30 και τώρα είναι της δεκαετίας 35 με 45 και γενικότερα το στρεσογόνο περιβάλλον στο οποίο ζει σήμερα η κάθε νέα γυναίκα.
Σύσταση και ευχή μας είναι ο καρκίνος του μαστού να διαπιστώνεται σε υποκλινική κατάσταση, σε κατάσταση μη ψηλαφητή. Δηλαδή το εύρημα να είναι τυχαίο, από μία μαστογραφία ή ένα υπερηχογράφημα μαστών, όπου η ίαση έχει πολύ μεγάλη πιθανότητα. Αν όμως θέλετε να απαριθμήσω τα ευρήματα τα οποία δίνει ο καρκίνος του μαστού, είναι: α) ένα ψηλαφητό ογκίδιο, β) μία αλλοίωση στη χροιά ή στην υφή του δέρματος, γ) μία εισολκή (τράβηγμα) του δέρματος, δ) μία εισολκή της θηλής, ε) ψηλαφητοί λεμφαδένες στη μασχάλη και στ) οποιαδήποτε αλλαγή στην καμπυλότητα του μαστού.
Η ερώτηση σας είναι πολύ σημαντική. Κατ’ αρχήν η μαστογραφία δεν είναι εργαλείο πρόληψης του καρκίνου του μαστού, αλλά εργαλείο διάγνωσης και μάλιστα έγκαιρης διάγνωσης. Αυτό ισχύει σ΄ ένα μεγάλο ποσοστό, όχι όμως σε όλες τις περιπτώσεις που από μόνη της δεν μπορεί να βάλει τη διάγνωση. Είναι όμως μια πολύ σημαντική εξέταση σε δύο πεδία.
α) Στο διαγνωστικό πεδίο, όπου είναι μία πολύ βασική εξέταση, μεταξύ των εξετάσεων στις οποίες υποβάλλουμε τη γυναίκα, και που στο τέλος έχει στα χέρια της μία σωστή διάγνωση. Και
β) Η μαστογραφία που πραγματοποιείται στο πλαίσιο του πληθυσμιακού ελέγχου των γυναικών, το λεγόμενο screening. Στην περίπτωση αυτή, όπως είναι οι μαστογραφίες που γίνονται τώρα στην Ελλάδα με το πρόγραμμα «Φώφη Γεννηματά», η μαστογραφία ξεχωρίζει τον τελείως φυσιολογικό μαστό, από ένα μαστό στον οποίον υπάρχει κάποιο μαστογραφικό εύρημα. Δεν είναι όμως ικανή να βάλει σε όλες τις περιπτώσεις τη διάγνωση. Και για να γίνω περισσότερο κατανοητή, εάν μία γυναίκα έχει ένα λοβιακό καρκίνο, ακόμη και κάποιου μεγέθους, που μπορεί να είναι και ψηλαφητός και κάνει μόνον μία μαστογραφία το εύρημα μπορεί κάλλιστα να διαφύγει, επειδή ο λοβιακός καρκίνος είναι και ακτινοδιαπερατός σε πολλές περιπτώσεις. Σε καμία λοιπόν περίπτωση μία μαστογραφία δεν είναι αρκετή για να εξασφαλίσει στη γυναίκα τη σωστή διάγνωση. Γι’ αυτό χρειάζεται η γυναίκα να υποβληθεί σε περισσότερες της μιας εξετάσεις και το σημαντικότερο να εξετασθεί και κλινικά από Μαστολόγο και να γίνει και μία λεπτομερής καταγραφή του ιστορικού της (ατομικού και κληρονομικού).
Άγχος και κακή ψυχολογία παράγοντες ανάπτυξης καρκίνου του μαστού
Δυστυχώς η παρατεταμένη ψυχική ένταση της γυναίκας έχει αποδειχθεί ότι είναι προκλητικός παράγοντας για την ανάπτυξη καρκίνου του μαστού, ιδίως στις εσωστρεφείς γυναίκες. Θα μου επιτρέψετε να πω ότι είμαι από τους πρώτους στη Διεθνή βιβλιογραφία που έκανα δημοσίευση σε αυτό το θέμα το 1986, όταν δεν υπήρχε κάτι τέτοιο στον ορίζοντα, σε ένα υλικό 4.000 γυναικών από το Κέντρο Μαστού του ΙΚΑ που τότε διεύθυνα. Το 1995, εννέα χρόνια μετά, στο Συνέδριο της Κοπεγχάγης αυτό έγινε απόλυτα αποδεκτό και σήμερα γνωρίζουμε και συνιστάμε στις γυναίκες να μην αφήνουν τα προβλήματά να τις καταδυναστεύουν και να παίζουν πινγκ-πονγκ με το πρόβλημα που προκύπτει. Είναι πολύ σημαντικό η γυναίκα να είναι εξωστρεφής.
Και αυτή είναι πολύ σημαντική ερώτηση. Θα σας απαντήσω με μία αυστηρή γλώσσα. Δεν είπαμε να μην πηγαίνει στον Γυναικολόγο. Λέμε να μην πηγαίνει στον μη εξειδικευμένο στη Μαστολογία Γυναικολόγο για τον μαστό της. Και εγώ Γυναικολόγος είμαι, αλλά εξειδικεύτηκα στη Μαστολογία. Ο Μαστολόγος γνωρίζει ο ίδιος να διαβάζει μία μαστογραφία, δεν βασίζεται μόνον στην έκθεση από τον Ακτινολόγο, διότι και αυτός είναι άνθρωπος και μπορεί κάλλιστα να του διαφύγει κάτι. Εάν λοιπόν ο Γυναικολόγος δεν είναι εξειδικευμένος δεν υπάρχει δυνατότητα να βρει το πρόβλημα που έχει ξεφύγει και κατά συνέπεια τα πράγματα σε μία τέτοια περίπτωση είναι εις βάρος της γυναίκας και αν υπάρξει πρόβλημα στη συνέχεια ακολουθεί ο δρόμος της δικαιοσύνης και για τους δύο. Ο Μαστολόγος πρέπει να έχει γνώση όλων των απεικονιστικών μεθόδων του μαστού, όχι μόνο της μαστογραφίας, των υπερήχων, της μαγνητικής μαστογραφίας, να έχει γνώση της Παθολογικής Ανατομικής των παθήσεων του μαστού, για να μπορεί να συμβουλεύσει σωστά τη γυναίκα, ανάλογα με την περίπτωση.
Είναι πάρα πολύ σημαντικό η μαστογραφία να είναι καλής ποιότητας και να είναι η κατάλληλη ανάλογα με το κάθε είδος μαστού. Εάν μία γυναίκα έχει πυκνό π.χ. μαστό και την καλύτερη ψηφιακή μαστογραφία να κάνει, δεν θα αναδείξει όλα τα προβλήματα, επειδή λόγω της πυκνότητας δεν μπορούν να αναδειχθούν. Στην περίπτωση αυτή π. χ. η γυναίκα θα πρέπει να υποβληθεί σε ψηφιακή Τομοσύνθεση. Γενικότερα μιλώντας, έχει πολύ μεγάλη σημασία η ποιότητα της μαστογραφίας για να είναι και το αποτέλεσμα αξιόπιστο. Αυτό διασφαλίζεται με τακτικούς ελέγχους των μαστογράφων από συνεργεία, τα οποία πιστοποιούν ότι τα πράγματα είναι εντάξει.
Ασφαλώς όχι, ιδιαίτερα στις νέες κοπέλες, στις οποίες τις περισσότερες φορές είναι καλοήθες εύρημα του τύπου του ινοαδενώματος. Οπωσδήποτε όμως σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να γίνεται όλος ο έλεγχος για να είναι το αποτέλεσμα αξιόπιστο.
21ο Παγκόσμιο Συνέδριο
για τον Καρκίνο και την Υγεία του Μαστού
στη Ρόδο
Το Συνέδριο που αναφέρετε είχε κατ’ αρχή αποφασιστεί να λάβει χώρα τον Σεπτέμβριο του 2020 στην Αθήνα, στο Μέγαρο Μουσικής. Η πανδημία όμως Covid-19 και οι συνέπειες αυτής σε όλους τους τομείς σε Παγκόσμιο επίπεδο, ήταν η αιτία το Συνέδριο να αναβληθεί. Καταφέραμε και το κρατήσαμε σε αναμονή επί 3 χρόνια και δεν δέχθηκα να γίνει διαδικτυακά, για να μην χάσει η Ελλάδα των προνομίων που προκύπτουν από ενός τέτοιου διαμετρήματος Συνέδριο, όπως είναι οφέλη Επιστημονικά, Τουριστικά, Οικονομικά, Πολιτιστικά κ.ά.. Μεταφέραμε το Συνέδριο στη Ρόδο, μια και η Ρόδος γενικότερα είναι ένας πολύ καλός τουριστικός και συνεδριακός προορισμός και επί πλέον το 7ο Παγκόσμιο Συνέδριο που είχα διοργανώσει το 1992 πάλι στη Ρόδο, στο ξενοδοχείο Ρόδος Παλλάς είχε ξεχωριστή επιτυχία.
Στους σκοπούς του Συνεδρίου της SIS που κανονικά λαμβάνουν χώρα κάθε δύο χρόνια σε διαφορετική Ήπειρο, εντάσσεται η ανακοίνωση όλων των νεοτέρων επιστημονικών επιτευγμάτων στην έρευνα, τη διάγνωση και τη θεραπεία των παθήσεων του μαστού, καλοήθων και κακοήθων.
Το Συνέδριο αυτό της SIS για πρώτη φορά θα ασχοληθεί και με την "Υγεία του μαστού", δηλαδή πώς και με ποιους τρόπους μπορούμε να προφυλάξουμε τον οργανισμό μας για να μην αναπτυχθεί καρκίνος στον μαστό.
*Δρ Λυδία Ιωαννίδου-Μουζάκα, ε. Καθηγήτρια Ιατρικής Σχολής Παν/μίου Αθηνών
Χειρουργός–Γυναικολόγος, Μαστολόγος-Ογκολόγος
Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Μαστολογίας
Εθνικός Εκπρόσωπος στην Ε.Ε. για τον καρκίνο του μαστού και τα Κέντρα μαστού.
Εκπρόσωπος του Π.Ι.Σ. στη UEMS για τις ανάγκες στη χειρουργική εκπαίδευση στον καρκίνο του μαστού
Δ/ντης Ελληνικής Σχολής Μαστολογίας
Πρόεδρος 21st SIS World Congress on Breast Cancer and Breast Health Care
Λεωφ. Βασ. Σοφίας 124Β, 115 26 Αθήνα
τηλ. 210 7771246 φαξ. 2107716834
Ετήσιος Επαγγελματικός Οδηγός Δήμου Σαρωνικού και της Νότιας Ανατολικής Αττικής
Ανεξάρτητη εφημερίδα για τον άνθρωπο & τον πολιτισμό
Ανεξάρτητη εφημερίδα για τον Δήμο Σαρωνικού,την Νότια Αττική καιτα Μεσόγεια
Περιοδική ενημερωτική έκδοση για θέματα υγείας
Περιοδική ενημερωτική έκδοση για θέματα εκπαίδευσης & άθλησης
Ετήσια ειδική έκδοση για EXPERTS ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ