Μιλάμε με την Νατάσσα Κρητικού για την Παγκόσμια ημέρα Καλοσύνης στις 13 Νοεμβρίου Σας προσκαλούμε να δώσετε μαζί μας μια ευκαιρία στην καλοσύνη! Φέρνοντας το δικό σας ΔΩΡΟ για εκείνους που έχουν ανάγκη. Η Παγκόσμια Ημέρα Καλοσύνης γίνεται η γιορτή που πρέπει να κάνουμε σημαία αλλαγής, προσωπικής και συλλογικής. Αυτή η ημέρα γιορτάζεται παγκοσμίως κάθε χρόνο στις 13 Νοεμβρίου και προωθεί την ευγένεια σε όλο τον κόσμο ενώ ενθαρρύνει τους ανθρώπους να επιδοθούν σε τουλάχιστον μία πράξη καλοσύνης που είναι η μόνη αιτία για να γίνουμε όλοι ένα. Αριστοτέλης: «οφείλουμε να αναφερθούμε γενικότερα στην αρετή που συγκροτούν όλες μαζί, την οποία σπεύδουμε να αποκαλέσουμε καλοσύνη»

Η κοινωνία, στην οποία ζούμε, είναι αντιφατική, γεμάτη πάθη, κατακερματισμένη και χρειάζεται ανοχή. Οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι πρέπει να υπάρχει πάντοτε αμοιβαία ανοχή, γιατί όλοι μας είμαστε αδύναμοι, κάνουμε λάθη, λόγω της ατέλειάς μας και ζούμε με απόψεις. Ανοχή ωστόσο δεν σημαίνει παθητικότητα. Το να ανεχόμαστε τον βιασμό, τα βασανιστήρια ή τον φόνο, αναντίρρητα δεν είναι αρετή. Η η ανοχή έχει πάντοτε μια θέση στις σχέσεις μας και μάλιστα με ασαφή όρια. Η ανοχή συνιστά το «λιπαντικό» της καλής λειτουργίας της ανθρώπινης κοινωνίας. Η υπερβολή προκαλεί δυσλειτουργία, αλλά η έλλειψη ανοχής επιφέρει πάντοτε τον θάνατο της κοινωνίας! Πρέπει επιτέλους να καταλάβουμε ότι όλοι μας είμαστε γεννήματα αγάπης. Δεν ήρθαμε στον κόσμο για να αντιπαλεύουμε αλλήλους και να προκαλούμε την καταστροφή και το μίσος. Η αγάπη ασφαλώς είναι το απόλυτο αντίδοτο της ανοχής. Εάν αγαπάμε την αγάπη τότε περιττεύει η ανοχή! Η αγάπη, όμως, δεν επιβάλλεται, αλλά αναδύεται όταν οι συνθήκες ευδοκιμήσουν με τη δική μας προσπάθεια.

Η Μαριέττα Γιαννάκου, η πολιτικός που ξεσήκωσε θύελλες, αλλά κέρδισε τον σεβασμό ακόμα και των πολιτικών της αντιπάλων. Δέχτηκε χωρίς δεύτερη σκέψη να της ακρωτηριάσουν το πόδι προκειμένου να σώσει τη ζωή της και να ζήσει για την κόρη της που την χρειαζόταν όσο κανείς άλλος. Άοκνη πολιτικός, βαθιά ευγενής, από τις πλέον εργατικές και επίμονες στις Βρυξέλλες. Χαρακτηρίστηκε σκληρή πολιτικός, κυρίως στα χρόνια που ήταν υπουργός Παιδείας κέρδιζε τους πάντες με τον δυναμισμό της, την ευστροφία της, τον μοναδικό της τρόπο να αναλύει την πολιτική και την στρατηγική της. Αλλά και με την έγνοια της για τον άλλο. Αυτή που την έσπρωξε να σπουδάσει ιατρική και να γίνει ψυχίατρος Κατανόησε ότι το να είσαι γυναίκα δεν σημαίνει ότι δεν μπορείς να αγωνιστείς και να πετύχεις αυτό που επιθυμείς. Δεν είναι τυχαίο ότι έγινε μια από τις πρώτες γυναίκες στη Βουλή, από τις πρώτες γυναίκες υπουργούς, έκανε καριέρα σημαντική στην πολιτική, χωρίς να κατάγεται από κάποιο πολιτικό τζάκι. Ήταν 23 χρονών όταν μπήκε στην ΟΝΝΕΔ και λίγα χρόνια μετά γνώρισε τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, τον ιδρυτή της Νέας Δημοκρατίας. Μια γνωριμία που την καθόρισε Ευρωβουλευτής, πρόεδρος της επιτροπής για τα ναρκωτικά στο Ευρωκοινοβούλιο και εθνικός συντονιστής για την Ελλάδα ανεξαρτήτως κυβέρνησης. «Ο πολιτικός πρέπει να είναι πρότυπο με τη συμπεριφορά του, δεν μπορεί να φέρεται ανάλογα με τις καταστάσεις με τρόπο πονηρό και ευέλικτο. Σε δύσκολες στιγμές που συζητιούνται θέματα αρχών, οφείλει με τη στάση του να δείχνει τι σημαίνει Δημοκρατία». έλεγε Η πολυμέρεια και η ευρυμάθειά της ήταν χαρακτηριστική. Συζητούσε για το θέατρο, τον κινηματογράφο, τη λογοτεχνία, τις εικαστικές τέχνες. Οχι ως ειδήμων ή κριτικός, αλλά μόνο με το ενδιαφέρον και τον ενθουσιασμό ενός αληθινά καλλιεργημένου ανθρώπου «Ηταν τρομερή η προσήλωσή της σε θέματα γυναικών, στα σύγχρονα φεμινιστικά κινήματα, μακριά όμως από το παλιό, του ’70. Η Μαριέττα μπορούσε να δει την ουσία των πραγμάτων. Είχε ενσυναίσθηση των πραγμάτων. Έπρεπε να καταλάβει, να αισθανθεί το πρόβλημά σου για να το λύσει. Οχι ως ρουσφέτι, όχι, ποτέ. Δεν ανήκε στο “είδος του Μαυρογιαλούρου”, το απεχθανόταν. Ήταν βαθιά ευρωπαΐστρια, σε εποχή μάλιστα που κάτι τέτοιο δεν ήταν καθόλου της μόδας. Έβλεπα στον λόγο και στη συμπεριφορά της μία πιονέρο».

Ας μιλήσουμε για τις ριψοκίνδυνες συμπεριφορές των εφήβων Οι ριψοκίνδυνες συμπεριφορές στην εφηβεία, κυρίως από τη μέση εφηβεία (15-16) έως την αρχή της ενηλικίωσης, είναι ένα ενδημικό φαινόμενο, το οποίο θεωρείται μέρος της φυσιολογικής ανάπτυξης του εφήβου. Ως ριψοκίνδυνη συμπεριφορά ορίζεται μία συμπεριφορά η οποία μπορεί να προκαλεί ικανοποίηση και ευχαρίστηση από μόνη της, αλλά έχει τη δυνατότητα να προκαλέσει αρνητικές συνέπειες που πολλές φορές ο έφηβος δεν μπορεί να υπολογίσει από πριν, όπως ζητήματα υγείας ή εμπλοκή με το νόμο Η ριψοκίνδυνη συμπεριφορά συνιστά ένα ευρύ φάσμα συμπεριφορών όπως το κάπνισμα, η κατανάλωση αλκόολ, η χρήση και η κατάχρηση παράνομων ουσιών, η μη ασφαλής σεξουαλική επαφή, παραβατικές συμπεριφορές, επιθετικότητα και βανδαλισμούς και με την ατυχηματοθηρική συμπεριφορά, όπως είναι η οδήγηση με μεγάλη ταχύτητα, οι ελεύθερες πτώσεις και το γλίστριμα από ύψος. Παιδιά με ριψοκίνδυνη συμπεριφορά, ανυπόμονα, απερίσκεπτα, συχνά παθαίνουν ατυχήματα και φυσικά θεωρούνται άτακτα! Βοηθήστε τα παιδιά σας να μάθουν πώς να αξιολογούν τον κίνδυνο. Οι έφηβοι, όπως και τα παιδιά, χρειάζονται την αποδοχή και τον σεβασμό των γονέων Δώστε στον έφηβο διεξόδους. Για παράδειγμα τα ελεγχόμενα «extreme sports» προσφέρουν στον έφηβο τα συναρπαστικά συναισθήματα που αναζητά χωρίς να θέτει τον εαυτό του σε πραγματικό κίνδυνο. Συζητήστε μαζί τους κάποιους κανόνες που θα παρέχουν ασφάλεια και στις δύο πλευρές και τηρήστε τους. Μην ξεχνάτε ότι οι έφηβοι από τη μια πλευρά αναζητούν διακαώς την αυτονομία τους, από την άλλη, όμως, χρειάζονται όρια (μια ασφαλή βάση) για να τα ξεπεράσουν. Οι επιεικείς γονείς, δηλαδή, εκείνοι που δεν έχουν καμία απαίτηση από τα παιδιά τους και πολύ χαλαρά όρια, έχουν μεν ευτυχέστερα παιδιά, τα οποία όμως δυσκολεύονται να πάρουν τον έλεγχο της ζωής τους στα χέρια τους, δεν έχουν συναίσθηση των ευθυνών τους και συμπεριφέρονται ανώριμα. Ενθαρρύνετε την υπευθυνότητα, δίνοντας τους την ευκαιρία να αναλαμβάνουν ρόλους και πρωτοβουλίες. Δώστε τους το παράδειγμα. Οι έφηβοι συχνά ακολουθούν την συμπεριφορά των γονιών.

• Μπήκα στα 50. Ξαφνικά οι εφιδρώσεις κάνουν την εμφάνισή τους και ειδικά κάθε βράδυ, ενώ προσπαθώ να κοιμηθώ.
• Συχνά βγαίνω εκτός εαυτού, η διάθεσή μου είναι άλλοτε στο μηδέν κι άλλοτε οριακά στο + ένα. 
• Έχω έντονο άγχος, μελαγχολία, ευερεθιστότητα, κακή διάθεση και μόνιμο το αίσθημα της κούρασης.
• Ο πόνος χαμηλά στην πλάτη, στην περιοχή της μέσης είναι μόνιμος.
• Δεν μπορώ να κοιμηθώ με τίποτε. Η αυπνία με έχει τσακίσει.
• Έρχομαι συχνά σε μια άβολη κατάσταση λόγω της ακράτειας που συμβαίνει ώρες και στιγμές περίεργες.
• Έχω ξεχάσει το σεξ…
• Η εμμηνόπαυση είναι μια πολύ ιδιαίτερη περίοδος στη ζωή κάθε γυναίκας. Οι αλλαγές είναι πολλές και συχνά δεν τις προλαβαίνουμε. Παρά τα όσα έχουμε ακούσει και γνωρίζουμε ότι πιθανόν θα συμβούν, όταν τελικά συμβαίνουν βρισκόμαστε προ εκπλήξεως! Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι είναι μια περίοδος που θα περάσει ακόμα και εάν η απογοήτευση είναι συχνά η πρώτη μας αντίδραση. Εξαρτάται αρκετά από εμάς για να την περάσουμε ομαλά!

Από την Εφηβεία στην Ενηλικίωση, μια συνεχής και μακρά διαδικασία Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας χαρακτηρίζει ως εφηβεία την ηλικιακή περίοδο από τα 11 ως τα 19 έτη ενώ η Αμερικανική Παιδιατρική Εταιρεία την περίοδο από τα 11 ως τα 21 έτη . Στα κορίτσια η έναρξη της ήβης, των σωματικών μεταβολών δηλαδή που χαρακτηρίζουν την εφηβεία κυμαίνεται ανάμεσα στο 8ο – 13ο έτος της ηλικίας, ενώ στα αγόρια ανάμεσα στο 9ο – 14ο έτος της ηλικίας. Η «αυξητική έκρηξη» ξεκινά νωρίτερα και διαρκεί λιγότερο στα κορίτσια συγκριτικά με τα αγόρια. Κάθε έφηβος βιώνει μια σύγκρουση ανάμεσα στο παρελθόν το παρόν και το μέλλον , αφού άλλοτε αντιμετωπίζεται ως παιδί και άλλοτε ως ενήλικος. Διέρχεται δηλαδή από μια κατάσταση κρίσης ταυτότητας . Κάθε μετάβαση στη ζωή μας από μια κατάσταση σε μια άλλη, αποτελεί ένα τελετουργικό μετάβασης (ή αποχωρισμού). «Καθώς τα παιδιά γίνονται έφηβοι, ο ρόλος των γονέων μετατοπίζεται στο να τα βοηθήσουν να αποκτήσουν τις γνώσεις και τις εμπειρίες που χρειάζονται για να γίνουν ανεξάρτητοι ενήλικες», λέει η Sarah Clark, ερευνήτρια Δημόσιας Υγείας, συνδιευθύντρια του Τμήματος Στατιστικής Υγείας των Παιδιών του Νοσοκομείου Παίδων του Πανεπιστημίου του Michigan. Η κατάσταση μέσα στο σπίτι, αρχικά, είναι καθοριστική για τον “ευαίσθητο” έφηβο. Αν δεν πάρει την κατανόηση και την αγάπη που θέλει πιθανότατα να γίνει αρκετά σκληρός άνθρωπος. Σε αυτήν την ηλικία, ακόμη, έρχεται συνήθως και ο πρώτος έρωτας. Η κατάληξή του επηρεάζει 100% την μετέπειτα ερωτική ζωή του ενήλικα. Η ενηλικίωση δεν είναι κάτι που κατακτιέται από τη μια στιγμή στην άλλη, και σαφώς δεν είναι μια φάση στην οποία εισέρχεται ένας άνθρωπος αυτόματα στα 18α γενέθλιά του. Δεν πρόκειται για ένα σημείο, αλλά για μια συνεχή και μακρά διαδικασία, πολλές φορές επίπονη. Ο γιος σας ή η κόρη σας κατά τη διάρκεια της εφηβείας—αποβάλλει τα χαρακτηριστικά της παιδικής ηλικίας και μαθαίνει πώς να γίνει υπεύθυνος νεαρός ενήλικος που θα έχει σε επαρκή βαθμό την ικανότητα της αυτοσυντήρησης και την ωριμότητα για να φύγει από το σπίτι. Ως γονέας, πιθανότατα επιθυμείτε να μοιάζει η εφηβεία με έναν διάδρομο αεροδρομίου στον οποίο το παιδί σας θα μπορούσε να επιταχύνει αποτελεσματικά και να απογειωθεί προς την ενηλικίωση. Σπάνια, όμως, είναι τόσο ομαλή η απογείωση. Η περίοδος της εφηβείας χαρακτηρίζεται από τεράστιες αλλαγές που συμβαίνουν στο σώμα και στο μυαλό του ανθρώπου. Τα αγόρια αρχίζουν να γίνονται μικροί άντρες. Τα κορίτσια διαμορφώνονται σε μικρές γυναίκες. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η περίοδος της εφηβείας εντάσσεται στην προετοιμασία για την αναπαραγωγική διαδικασία. Αυτό συνεπάγεται ότι, από βιολογικής πλευράς, οι έφηβοι είναι ικανοί να τεκνοποιήσουν. Η εφηβεία είναι η μοναδική και ολοκληρωμένη μετάβαση του ατόμου από την παιδική ηλικία στην ενηλικίωση και στην ικανότητα αναπαραγωγής. Η είσοδος στην ενήλικη ζωή γίνεται μέσω δραματικών φυσιολογικών και ψυχολογικών αλλαγών. Το άτομο υπόκειται σε γρήγορες αλλαγές τόσο στο σώμα, όσο και στη ψυχολογική και κοινωνική λειτουργία. Πρόκειται για μια ευάλωτη περίοδο που χαρακτηρίζεται από “έκρηξη” των ορμονών. Η έναρξη της εφηβείας σηματοδοτείται από την εμφάνιση των δευτερευόντων χαρακτηριστικών του φύλου. Στα κορίτσια το πρώτο σημείο είναι η εμφάνιση του στήθους, που παρουσιάζεται φυσιολογικά μετά τα 8 χρόνια ζωής, με μέση ηλικία εμφάνισης τα 10.5 χρόνια. Η εμφάνιση της πρώτης περιόδου (εμμηναρχή) συμβαίνει 2-3 χρόνια μετά την είσοδο στην εφηβεία, όταν το κορίτσι είναι 12.5-13 ετών. Στα τελικά στάδια της εφηβείας το κορίτσι σταματά να ψηλώνει και φτάνει στο ανάστημα που θα έχει ως ενήλικας. Τα αγόρια εισέρχονται στην εφηβεία 1-2 χρόνια αργότερα από τα κορίτσια, φυσιολογικά μετά τα 9 χρόνια, με μέσο όρο τα 11.5 χρόνια. Το πρώτο σημείο εισόδου στην εφηβεία είναι η αύξηση του όγκου των όρχεων. Στα επόμενα χρόνια θα παρατηρηθεί η ανάπτυξη του μυϊκού συστήματος, η αύξηση της τρίχωσης στα άκρα, στον κορμό και στο πρόσωπο και η αλλαγή στη φωνή. Το εφηβικό άλμα αύξησης συμβαίνει όταν η εφηβεία έχει προχωρήσει αρκετά, συνήθως μετά τους πρώτους 12 μήνες, αργότερα σε σχέση με τα κορίτσια, στα οποία το άλμα αύξησης παρατηρείται στα αρχικά στάδια της εφηβείας.

Γιατί πιστεύουμε εκείνους που δεν έχουν κάνει τίποτα για εμάς; Οι νέοι, οι συμπεριφορές τους, η αίγλη του άγνωστου που κουβαλάνε. Η τάση που έχουμε να εξοσταρακίζουμε και να εξοστρακιζόμαστε. Όπως λέει ο Αριστοτέλης στην Ρητορική του: Οι νέοι αισθάνονται σφοδρές επιθυμίες και μπορούν να εκπληρώσουν εκείνο που επιθυμούν. Είναι ευμετάβλητοι και γρήγορα χορταίνουν με κείνα που επιθύμησαν, και γι' αυτό, ενώ δοκιμάζουν σφοδρές επιθυμίες, πολύ γρήγορα αδιαφορούν. Έχουν ροπή προς την οργή, παραφέρονται εύκολα και ακολουθούν εκείνο που αποφάσισαν πάνω στο θυμό τους, χωρίς να μπορούν να συγκρατηθούν. Αγαπούν τις τιμές κι ακόμα πιο πολύ τη νίκη, επειδή τα νιάτα θέλουν να υπερέχουν και η νίκη είναι ένα είδος υπεροχής. Οι νέοι δεν έχουν κακές διαθέσεις. Είναι ευκολόπιστοι, επειδή ακόμα δεν τους έχουν εξαπατήσει συχνά. Είναι γεμάτοι ελπίδες, κι αυτό συμβαίνει επειδή η φύση τούς έχει προικίσει με κάποιο είδος θέρμης, σαν εκείνη που νιώθουν αυτοί που έχουνε πιει πολύ κρασί. Αλλά η ιδιότητά τους αυτή οφείλεται και στο ότι δεν έχουν δοκιμάσει πολλές αποτυχίες. Ζούνε κυρίως με την ελπίδα, επειδή η ελπίδα αφορά το μέλλον ενώ η ανάμνηση είναι παρελθόν. Και για τους νέους το μέλλον είναι μεγάλο ενώ το παρελθόν μικρό. Και επειδή ρέπουν προς την οργή και προς την ελπίδα, είναι γενναίοι επειδή η μια ιδιότητά τους συντελεί στο να μη φοβούνται, ενώ η άλλη τους δίνει θάρρος. Προτιμούν να κάνουν ό,τι τους φαίνεται ωραίο παρά ό,τι τους συμφέρει, επειδή οι πράξεις τους υπαγορεύονται πιο πολύ από την καρδιά παρά από τον ψυχρό υπολογισμό Για τις επιρροές μας Είναι προφανές ότι οι επιρροές μας είναι ήδη ένα κομμάτι του εαυτού μας. Στην ουσία διαλέγουμε ό,τι είμαστε. Ταυτόχρονα όμως οι επιλεγμένες επιρροές συνεχίζουν να μας διαμορφώνουν. Κάθε πρόσθετη επιρροή μάς γεμίζει χαρά, ίσως και επιβεβαίωση, αφού αναγνωρίζουμε σε κάποιον άλλον δικές μας θέσεις καλύτερα διατυπωμένες. Για το να μην κάνεις τίποτα και να σε αποδέχονται Η τεράστια δύναμη του να μην κάνεις απολύτως τίποτε και να παραμένεις πολύ σημαντικός φαίνεται στην περίπτωση της Βρετανίας, για παράδειγμα, η ιστορικά απολιτική θεσμική θέση της βασιλικής οικογένειας και του εκάστοτε μονάρχη φαίνεται ότι δίνει μια ψευδαίσθηση σταθερότητας στους Βρετανούς, ένα αντίβαρο στην πολιτική αστάθεια Υπάρχει η πεποίθηση που μας δημιουργείται από όταν ήμαστε παιδιά, ότι όσα κάνουμε για τους γύρω μας θα γυρίσουν πίσω σε εμάς από εκείνους, όταν έχουμε την ίδια ανάγκη. Η πραγματικότητα όμως, διηγείται την ιστορία διαφορετικά. Για τον εξοστρακισμό Όταν εκείνος με τον οποίο σχετιζόμαστε στενά, ο βασικότερος ή ένας από τους βασικότερους συνομιλητές μας, αποφασίζει να κόψει κάθε επικοινωνία μαζί μας και, μάλιστα, χωρίς να μας ενημερώσει για τους λόγους που τον οδήγησαν σε αυτή την απόφαση, συνήθως τίποτα καλό δεν προμηνύεται και τίποτα καλό δεν μπορεί να σημαίνει. Ο εξοστρακισμός, δηλαδή το να σε αγνοούν και να σε αποκλείουν με σκοπό να σε τιμωρήσουν, να σε κάνουν να συμμορφωθείς ή να απαλλαγούν από σένα, αποτελεί μία κοινωνική πρακτική που επιτίθεται ευθέως στην πανανθρώπινη ανάγκη να νιώθουμε ότι ανήκουμε κάπου, και γι’ αυτό το λόγο δεν αφήνει κανέναν ανεπηρέαστο (Williams, 2007). οι περισσότεροι άνθρωποι που αποκλείουν τους άλλους, πραγματικά πιστεύουν ότι έχουν κάθε λόγο να το κάνουν και θεωρούν δεδομένο ότι ο άλλος καταλαβαίνει το λόγο για τον οποίο το κάνουν. Έχουν τη μαγική πεποίθηση ότι ο άλλος μπορεί να διαβάσει το μυαλό τους, κι όταν αυτό δεν συμβαίνει, απογοητεύονται καθώς διαπιστώνουν ότι σχετίζονται με έναν άνθρωπο τόσο βλάκα (αφού δεν καταλαβαίνει…) ή τόσο αδιάφορο (αφού καταλαβαίνει μεν, αλλά δεν παραδέχεται το λάθος του ούτε απολογείται γι’ αυτό). Το αποτέλεσμα είναι, ο ένας να βρίσκεται σε σύγχυση αγνοώντας ποιο είναι το “έγκλημά” του και ο άλλος να οργίζεται ακόμα περισσότερο, που η δυσφορία του δεν αναγνωρίζεται και δεν “νομιμοποιείται”. Η συμπεριφορά μας γίνεται αντιληπτή από τους άλλους ως επιθετική και πιθανόν να είναι, αλλά στα δικά μας μάτια με έναν διαστρεβλωμένο τρόπο είναι καθαρή άμυνα. Και, πολύ συχνά, είναι ο μόνος τρόπος, να δείξουμε στους άλλους το πώς μας φέρθηκαν στο παρελθόν… Ένα βασικό πρόβλημα με τον εξοστρακισμό είναι ότι άπαξ και ξεκινήσει είναι δύσκολο να σταματήσει, ακόμα και όταν ο λόγος που τον προκάλεσε έχει ξεχαστεί ή συγχωρεθεί (Williams, 2007). Όταν η κατάσταση παγιώνεται και η σιωπή γίνεται μόνιμη, αυτό που κυρίως πλήττεται είναι η πρώτη και βασικότερη συνθήκη των σχέσεων που, σύμφωνα με την προσωποκεντρική θεωρία, είναι η επαφή. Κι επειδή χωρίς επαφή πολύ απλά δεν υπάρχει σχέση, η σιωπή αναπόφευκτα αναγγέλλει το θάνατο της σχέσης.

Είναι πάντα εκεί, δίπλα στον κάθε ασθενή με την μπλε ή την λευκή της στολή. Το επάγγελμα της νοσηλεύτριας - νοσηλευτή ξεκίνησε στην αρχαιότητα και τον 19ο αιώνα με την συνεισφορά της Φλόρενς Νάϊτινγκεϊλ η οποία λειτούργησε και την πρώτη σχολή νοσηλευτών στην Αγγλία. Έμεινε στην ιστορία με το προσωνύμιο "Η Κυρία με το Φανάρι". Είναι η γυναίκα που δημιούργησε το επάγγελμα της σύγχρονης νοσηλεύτριας. Η νοσηλευτική σχολή που ίδρυσε στο Λονδίνο έγινε πρότυπο εκπαιδευτικής δομής. Η εφημερίδα New York Times σε ένα σχετικό δημοσίευμα αναφέρει: Μέχρι τότε το να είσαι νοσοκόμα δε θεωρείτο αξιοπρεπής απασχόληση για ένα «καλό» κορίτσι. Προοριζόταν για γυναίκες ηλικιωμένες, πολύ εύθραυστες, που ήταν, ως επί το πλείστον, μέθυσες και κλέφτρες ή πολύ άσχημες για να ασκήσουν κάποιο άλλο επάγγελμα». Η κάθε νοσηλεύτρια – ης πρέπει να διαθέτει «ηρωικές αρετές» όπως υπομονή, αίσθηση καθήκοντος, ευγένεια, αγάπη για τον συνάνθρωπο. Το νοσηλευτικό επάγγελμα είναι επάγγελμα φροντίδας που απαιτεί διανοητική, συναισθηματική και φυσική προσπάθεια και έχει ως στόχο την ικανοποίηση των αναγκών του αρρώστου, την φυσική του φροντίδα και την ψυχολογική του υποστήριξη. «Πρέπει να είσαι σαν μητέρα για τον άρρωστο». «Είναι απαραίτητο να μπορείς να νιώθεις τον πόνο και την οδύνη που νιώθει ο ασθενής και να έχεις την επιθυμία να βοηθήσεις. Πρέπει πάντοτε να θέλεις να μαθαίνεις περισσότερα για τη νοσηλευτική και την ιατρική» Στο Διεθνές Συμβούλιο των Νοσηλευτών για το Συνέδριο της Εκατονταετίας, που έγινε τον Ιούνιο του 1999, η Δρ Γκρο Χάρλεμ Μπρούντλαντ, γενική διευθύντρια της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας, δήλωσε: «Οι νοσηλεύτριες, οι οποίες διαδραματίζουν βασικό ρόλο στον τομέα της υγείας, μπορούν από τη μοναδική θέση που κατέχουν να συμβάλλουν αποφασιστικά στην υγεία του πλανήτη… Πράγματι, η συνεισφορά τους στις υπηρεσίες υγείας καλύπτει όλο το φάσμα της ιατρικής περίθαλψης. Είναι ξεκάθαρο ότι αποτελούν τη ραχοκοκαλιά των περισσότερων ομάδων ιατρικής περίθαλψης».

Η Δήμητρα Μαγκαφά είναι Event Planner ή Διοργανώτρια εκδηλώσεων. Δημιουργός της EVENTOS. Αγαπάει ότι έχει σχέση με τις τέχνες. Καλλιτεχνική φύση από μικρή. Αναλαμβάνει τη Διοργάνωση, σχεδιασμό και πραγματοποίηση εκδηλώσεων εντός των χρονικών πλαισίων που της θέτονται. Έχει την συνεργασία με τους ενδιαφερόμενους για τον προσδιορισμό των αναγκών τους και τη διασφάλιση της ικανοποίησής τους Την ευθύνη της οργάνωσης εγκαταστάσεων και τη διαχείριση όλων των λεπτομερειών της εκδήλωσης, όπως διακόσμησης, τροφοδοσίας, ψυχαγωγίας, μεταφοράς, τοποθεσίας, λίστας καλεσμένων, ειδικών προσκεκλημένων, εξοπλισμού, προωθητικού υλικού όπου χρειάζεται, κτλ. Λειτουργεί επίσης ως σύνδεσμος μεταξύ του οικοδεσπότη της εκδήλωσης και του χώρου, διασφαλίζοντας ότι πληρούνται όλες οι απαιτήσεις. Όλο αυτό απαιτεί να είναι δημιουργική, οργανωτική και προσανατολισμένη στη λεπτομέρεια, προκειμένου να διασφαλίζει την ομαλή διεξαγωγή και την επιτυχία των εκδηλώσεων.

Μήνας πρόληψης και ενημέρωσης για τον καρκίνο του μαστού o Οκτώβριος. Θέμα που αφορά κυρίως τις γυναίκες αλλά και τους άνδρες. Περίπου 1 στις 9 γυναίκες θα αναπτύξει καρκίνο του μαστού κάποια στιγμή στη διάρκεια της ζωής της λένε οι επιστημονικές μελέτες. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, περισσότερες από 250.000 νέες διαγνώσεις καρκίνου του μαστού γίνονται κάθε χρόνο και 90.000 γυναίκες πεθαίνουν από τη νόσο. Στην Ελλάδα, τα νέα περιστατικά ανέρχονται σε περίπου 4.500 ετησίως και οι θάνατοι από καρκίνο του μαστού σε περίπου 1.600. Αν ο καρκίνος διαγνωσθεί αρκετά γρήγορα, πριν επεκταθεί σε άλλα όργανα, το πενταετές ποσοστό επιβίωσης των γυναικών με καρκίνο του μαστού ξεπερνά το 95%. Παρ' όλες όμως τις προόδους στη διάγνωση και τη θεραπεία, ο καρκίνος του μαστού αποτελεί την κύρια αιτία θανάτων σχετιζόμενων με τον καρκίνο στις γυναίκες, και την υπ' αριθμόν τρία αιτία θανάτου συνολικά στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Η Ελλάδα είναι δυστυχώς από τις χώρες όπου η διάγνωση του καρκίνου του μαστού γίνεται συνήθως όταν η νόσος είναι σε αρκετά προχωρημένο στάδιο. Το αποτέλεσμα είναι ότι η νόσος ελέγχεται πιο δύσκολα και οι πιθανότητες να εξαπλωθεί ο καρκίνος στους γειτονικούς ιστούς και λεμφαδένες (τοπικά υποτροπιάζων καρκίνος) ή σε άλλα σημεία του σώματος (μεταστατικός καρκίνος) είναι πολύ περισσότερες. Τα όργανα στα οποία γίνεται συχνότερα μετάσταση είναι τα οστά (συνήθως το πρώτο σημείο μετάστασης), το ήπαρ, ο εγκέφαλος και οι πνεύμονες. Στην περίπτωση αυτή, ο ρεαλιστικός στόχος της θεραπείας είναι η ανακούφιση από τα συμπτώματα, η καθυστέρηση της εξέλιξης της νόσου και η παράταση της ζωής. Περίπου 50% των ασθενών στις οποίες δεν γίνεται έγκαιρη διάγνωση αναπτύσσουν μεταστατικό καρκίνο του μαστού και ο μέσος χρόνος επιβίωσής τους είναι 18 έως 30 μήνες. Όλα τα παραπάνω κάνουν την ΠΡΟΛΗΨΗ κοινό στόχο. Ιατροί, ερευνητές, ομάδες επιζωσών από τον καρκίνο του μαστού, σύλλογοι γυναικών έχουν λάβει θέσεις και αναζητούν τρόπους να εμπνεύσουν τις γυναίκες να κάνουν τη μεγάλη διαφορά ακολουθώντας έναν υγιεινό τρόπο ζωής και προγραμματίζοντας τακτικές εξετάσεις μαστογραφίας.

Kυρία Διγενή χαίρεται. Παρακολούθησα την εκπομπή σας στο Youtube με καλεσμένη σας την κα. Μπρόζου, που μιλούσατε για τις αλλαγές του γυναικείου σώματος κατά την εγκυμοσύνη. Μου άρεσε πολύ γιατί κατάλαβα πόσο καλά μάς προετοιμάζει η φύση για την γέννα. Ήταν πραγματικά πολύ κατατοπιστική. Ζω στο εξωτερικό. Έχω κάνει ήδη ένα παιδί και βρίσκομαι στην δεύτερη εγκυμοσύνη. Είχα μια τραυματική πρώτη εμπειρία γέννας. Το κεφαλάκι του μωρού μου είχε σφηνώσει στην λεκάνη μου. Έκανα τρεις επισκληρίδιες ενέσεις. Οι πόνοι της γέννας ήταν αφόρητοι. Μετά είναι τα ράμματα και εκεί αφόρητος πόνος. Θα περάσω τα ίδια; Κοιμάμαι και ξυπνάω και στο μυαλό μου είναι καρφωμένη όλη αυτή η ιστορία. Φοβάμαι πολύ και δεν ξέρω εάν πρέπει. Μήπως να κάνω καισαρική καλύτερα; Mary N. Καλούμαστε λοιπόν να απαντήσουμε στα παρακάτω: - Τί είναι το τραύμα του τοκετού; (Διαταραχή Μετατραυματικού Στρες ή post-traumatic stress disorder –PTSD); - Πώς και γιατί μια γυναίκα μπορεί να έχει μια τραυματική εμπειρία τοκετού και τί γίνεται όταν βρεθεί σε μια 2η εγκυμοσύνη; - Ποια τα Συμπτώματα τραύματος του τοκετού; - Ποιοι είναι μερικοί από τους παράγοντες που κάνουν πιο πιθανό το τραύμα του τοκετού; - Τι συμβαίνει στον τράχηλο της μήτρας κατά τον τοκετό; Τι σημαίνει διαστολή; Τι σημαίνει εξάλειψη; Πότε γεννιέται το μωρό; - Πότε είναι μονόδρομος η καισαρική;

Φροντίζουν την υγιεινή και την καθαριότητα των σχολείων, των μαθητών και των μαθητριών, των εκπαιδευτικών. Σήμερα εργάζεται στα σχολεία ένας μεγάλος αριθμός τους – περί τις 13.000 – και συμβάλλουν στην καλή λειτουργία των σχολείων σε ζητήματα που είναι πολύ ευαίσθητα και σημαντικά για την υγεία και την αισθητική. Η λειτουργία όλων των σχολικών μονάδων και η απασχόληση των σχολικών καθαριστριών – καθαριστών ανήκουν στις διοικητικές αρμοδιότητες των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Πάγιο και διαχρονικό αίτημα των εργαζομένων είναι: η μόνιμη πλήρη και σταθερή εργασία με συμβάσεις αορίστου χρόνου και πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Η αυστηροποίηση και επιβολή κυρώσεων στους Δήμους, που δε χορηγούν τα εκ του νόμου προβλεπόμενα Μέσα Ατομικής Προστασίας (Μ.Α.Π.). Η διασφάλιση ανθρώπινων συνθηκών εργασίας και η τήρηση των κανόνων υγείας και ασφάλειας στα σχολεία μας και για τα παιδιά μας, από το Υπουργείο Εσωτερικών και τους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Μονιμοποίηση όλων των υφιστάμενων εργαζομένων χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Χορήγηση έκτακτου εκλογικού επιδόματος για την έξτρα εργασία που θα παράσχουν οι σχολικές καθαρίστριες λόγω των επερχόμενων βουλευτικών εκλογών. Καμιά περικοπή στο Επικίνδυνο και Ανθυγιεινό Επίδομα. Αναδρομική ένταξη στα Βαρέα Ανθυγιεινά Επαγγέλματα από το 2012 έως και το 2019, που άδικα και παράνομα είχε απενταχθεί ο κλάδος από τη λίστα. Αναγνώριση της προϋπηρεσίας στη σχολική καθαριότητα. Αξιοπρεπείς αμοιβές με επαναφορά 13ου και 14ου μισθού. Να σημειώσουμε ότι οι Σχολικές Καθαρίστριες- Καθαριστές απολύονται κάθε Ιούλιο. Δεν λαμβάνουν, όπως οι υπόλοιποι εργαζόμενοι, ούτε δώρο Χριστουγέννων, ούτε δώρο Πάσχα, ούτε επίδομα άδειας.

Με έναν στίχο του μεγάλου μας ποιητή Γιώργου Σεφέρη μας συστήθηκε αυτή τη φορά ο Νίκος Χατζηκωστής. ”Να νοσταλγείς τον τόπο σου ζώντας στο τόπο σου, τίποτα δεν είναι πιο πικρό'' Γ. Σεφέρης.Πιο επίκαιρος από ποτέ! Μάς είπαν κάποιοι, που στη βαθιά τους γνώση της ιστορίας αντιλαμβάνονται πώς ζούμε σ΄ έναν κόσμο που, όπως έχει ειπωθεί ξανά,μοιάζει με φλόγα που τρεμοσβήνει.Ο Νίκος Χατζηκωστής ωστόσο το αιτιολογεί λίγο πιο κάτω στο βιογραφικό του:«Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο Δήμο Σαρωνικού. Έκανα τα πρώτα μου βήματα στη Σαρωνίδα αγναντεύοντας τα χρώματα του δειλινού από το εκκλησάκι της Παναγίτσας. Περπάτησα στο λιμάνι της Π. Φώκαιας βιώνοντας τα πρώτα μου καρδιοχτύπια. Διασκέδασα στα Καλύβια, στο Λαγονήσι, εκεί που οι νύχτες κρατούσαν για πάντα. Μύριζα το γιασεμί σε κάθε αυλή στην Ανάβυσσο, τις μεγάλες λεύκες στη στρογγυλή πλατεία, αναπολώντας το Ράλι Ακρόπολις στις Αλυκές. Ένιωθα την αγάπη, το ταξίδι, σε κάθε ψάρεμα με τη βάρκα του κ. Βασίλη….»Όλα αυτά κάνουν τον τόπο του Δήμου Σαρωνικού «τόσο Ευλογημένο»! Κι όμως σήμερα διαπιστώνει κανείς ότι ο τόπος, που άλλοτε σε αγκάλιαζε και σε πλημύριζε ομορφιά, ζει «την παρακμή, την εγκατάλειψη. Ένας Δήμος χωρίς σχέδιο, όραμα, χωρίς διακριτούς ρόλους στα στελέχη του. Όλοι γνωρίζουμε και βιώνουμε καθημερινά με τον πιο γλαφυρό τρόπο τι επικρατεί στο Δήμο Σαρωνικού….» λέει ο Νίκος Χατζηκωστής.Σταθερά στο πλευρό του Γιώργου Σωφρόνη και τον Συνδυασμό «Σαρωνικός Αύριο» ο Νίκος Χατζηκωστής, δηλώνει έτοιμος να προσπαθήσει μαζί σας για την ευημερία του Δήμου Σαρωνικού με την ζέση ενός γνήσιου Μικρασιάτη, που ξέρει πώς οι άνθρωποι εδώ έχτισαν σπιθαμή προς σπιθαμή την Ανάβυσσο, την Παλαιά Φώκαια και ένωσαν τις ζωές τους στην προοπτική ενός καλύτερου αύριο!Δεν στέκεται σε ξύλινα λογύδρια. Εντάσσεται στο πλάι του Γιώργου Σωφρόνη «βαδίζοντας με σχέδιο, όραμα, αξίες και κυρίως πράξεις για την επίλυση των διαχρονικών προβλημάτων του Δήμου Σαρωνικού. Είναι αναγκαία μια δημοτική αρχή με επικεφαλής τον Γ. Σωφρόνη, που θα εμπνέει, θα ενώνει και θα δεσμεύεται στους Δημότες της. Σας διαβεβαιώνω ότι με την εκλογή μου θα παλέψω με όλες μου τις δυνάμεις έχοντας ενσυναίσθηση, τόλμη και αποφασιστικότητα, για να υλοποιηθούν οι δεσμεύσεις της παράταξής μου. Με πίστη, ενότητα, όρεξη και θέληση θα τα καταφέρουμε! Άλλωστε τώρα δεν έχει σημασία το ταξίδι, αλλά ο Προορισμός!»

Οι νέοι μπορούν να επιτελέσουν κομβικό ρόλο στην αναμόρφωση της λειτουργίας των τοπικών κοινωνιών. Έχουν την ορμή, τη διάθεση και την απαραίτητη καθαρή αντίληψη για να ριχτούν στο στίβο της προσφοράς, στις μάχες που τους περιμένουν για λύσεις στα προβλήματα των πολιτών και τη βελτίωση της καθημερινότητάς τους. Ο Γεράσιμος ή Μάκης Μυρίλλας όπως όλοι τον γνωρίζουμε είναι ένας νέος άνθρωπος, κάτοικος του Δήμου Σαρωνικού τα τελευταία 15 χρόνια, Πολιτικός μηχανικός , Ιδιοκτήτης της Κατασκευαστικής Εταιρίας GM constructions και της Εταιρίας Διαχείρισης Ακινήτων GM property developers με έδρα το Λαγονήσι. Ο Μάκης Μυρίλλας διατηρεί επίσης το κοκτέιλ μπαρ IMΠΙΟΥ ,εδώ και δέκα χρόνια στην Λεωφόρο Καλυβίων, στέκι διασκέδασης, από τα πλέον ονομαστά στην περιοχή και όχι μόνον. Το IMBUE ήταν και είναι ένας πολύ καλοστημένος χώρος. Από εκεί έχουν περάσει και άνθρωποι του καλλιτεχνικού κόσμου αλλά και πολλοί τουρίστες. Είναι παντρεμένος με την Έλενα που γνώρισε στο Λαγονήσι, αφού παραθέριζαν στην ίδια περιοχή, αγαπήθηκαν κάτω από τα μυθικά ηλιοβασιλέμματα του Λαγονησίου και έστησαν το σπιτικό τους εδώ φέρνοντας στον κόσμο δύο όμορφα αγόρια τον Θοδωρή 7 ετών και τον Ιωάννη 2 ετών σήμερα. Ο Μάκης Μυρίλλας είναι επίσης Πρόεδρος του Συλλόγου Επαγγελματιών και Εμπόρων Σαρωνικού , καθώς και Ενεργειακός Επιθεωρητής του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Αγαπάει τον αθλητισμό. Αθλείται από μικρό παιδί. Έχει παίξει μπάσκετ σε 2 τοπικές ομάδες στα Καλύβια και στην Σαρωνίδα. Έχει ασχοληθεί με την ποδηλασία , το wind surfing, τις ξυλορακέτες και το beach voley. Με το γνωστό πηγαίο χαμόγελό του και την ευθύτητα στο βλέμμα, που τον χαρακτηρίζουν, ζητάει την ψήφο σας, συντασσόμενος με τον Συνδυασμό Σαρωνικός Αύριο με επικεφαλής τον Γιώργο Σωφρόνη, γιατί είναι σίγουρος ότι θέλει και μπορεί με εσάς, εάν του δώσετε την ευκαιρία με την ψήφο σας , να αγωνιστεί για να προσφέρει στους συμπολίτες του και στην οικογένεια του ένα καλύτερο αύριο κάτι που δεν είναι ουτοπία και μπορεί να γίνει πραγματικότητα.

Μπορείς να αλλάξεις σε 2 χρόνια όσα δεν έχουν γίνει σε 20; Μπορείς να ενώσεις σε 13 Δήμους της Αττικής Γης της ΔΗΜ.ΤΟ , από τις Αχαρνές μέχρι τη Λαυρεωτική, από τον Ωρωπό μέχρι τον Σαρωνικό, από τα 3Β μέχρι το Κορωπί και το Μαρκόπουλο, την Παιανία και τα Σπάτα; Μπορείς να είσαι εκεί για όλους και για έναν- έναν ξεχωριστά; Μπορείς να σκέπτεσαι και να πράττεις με κοινό σκοπό την άνθιση κάθε πτυχής της κοινωνικής και της πολιτικής ζωής; Δεν θέλουμε να απαντήσετε τώρα στα ερωτήματα. Να τα σκεφθείτε θέλουμε και να μας πείτε εάν συμφωνείτε μαζί μας πως μια γυναίκα, σύζυγος , μητέρα, αδελφή και φίλη για πολλούς και πολλές από εσάς, η Βανίτα Μυκονιάτη-Σωφρόνη, έρχεται ως απάντηση σε αυτά. Γιατί η Βανίτα Σωφρόνη, η οποία εκλέχθηκε στις 24 Οκτώβρη του ΄21 Πρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής Εκλογικής Περιφέρειας Ανατολικής Αττικής, ή όπως είναι κοινώς γνωστή ΔΕΕΠ Ανατολικής Αττικής, κατάφερε να ενώσει 13 ΔΗΜ.ΤΟ. Να εργαστεί για όλα τα μέλη μαζί με όλα τα μέλη και τις τοπικές οργανώσεις για να τρέξει την ιδέα και το όραμα της Νέας Δημοκρατίας και του Κυριάκου Μητσοτάκη παντού. Να γνωστοποιήσει τις δράσεις που γίνονταν Πανελλαδικά αλλά και εκείνες που αφορούσαν την Περιφέρεια Ανατολικής Αττικής και τους πολίτες της. Η Βανίτα Μυκονιάτη-Σωφρόνη είναι η πρώτη γυναίκα Πρόεδρος με μεγάλη εμπειρία σε θέματα τοπικής αυτοδιοίκησης, πολύ αγαπητή σε όλους, στις περιοχές της Περιφέρειας, Δημοσιογράφος - επικοινωνιολόγος, με σαφείς προτάσεις και όραμα για την επίλυση των προβλημάτων. Εστιάζοντας στη συνεργασία, την ενημέρωση και τη γνωμοδότηση προς τους αυτοδιοικητικούς, η Βανίτα Σωφρόνη εκτιμά ότι οι ΔΕΕΠ μπορούν να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο, αρκεί να… είναι «ανοιχτές προς τα μέλη τους» και να «λειτουργήσουν όπως πρέπει». Κανόνας για εκείνη ήταν και είναι «οι τοπικές κοινωνίες να πρωταγωνιστήσουν στην Ελλάδα, που αλλάζει με ταχύτατους ρυθμούς και να μην μείνουν απλοί θεατές». Η ΔΕΕΠ Ανατολικής Αττικής ως κομματικό όργανο έγινε διεκδικητική, πρόσθεσε γνώσεις και απέκτησε εμπειρίες, έγινε αρωγός στους ΟΤΑ και τις τοπικές κοινωνίες για καλύτερη ποιότητα ζωής και αναπτυξιακές υποδομές. Διοργάνωσε πληθώρα εκδηλώσεων με θέματα κοινωνικά. Σεμινάρια και ημερίδες ενημερωτικές για περισσότερη γνώση πρόληψης και αντιμετώπισης κοινωνικών φαινομένων που πλήττουν την καθημερινότητα των πολιτών. Έλαβε πρωτοβουλίες για την στήριξη των πληγέντων από φυσικές καταστροφές. Έστειλε βοήθεια όπου υπήρχε ανάγκη. Και όλα αυτά χάρη στην αεικίνητη πρόεδρό της Βανίτα Μυκονιάτη-Σωφρόνη, την οργανωτική της δεινότητα αλλά και την αγάπη των στελεχών της , που την περιβάλλει. Κατάγεται από την Κέα Κυκλάδων, γεννήθηκε τo 1975 στην Αθήνα και μένει μόνιμα στο Λαγονήσι του Δήμου Σαρωνικού από το 2003, μετά τον γάμο της με τον Γιώργο Σωφρόνη, με τον όποιο έχουν δύο παιδιά, τον Βασίλη 20 ετών, φοιτητή Νομικής και την Αλεξάνδρα 13 ετών. Μιλάει Αγγλικά και Ιταλικά. Είναι από το 2014 Υπεύθυνη Επικοινωνίας και Δημοσίων Σχέσεων στη Δημοτική Παράταξη «Σαρωνικός Αύριο» Από το 2014-2019 Υπεύθυνη Δημοσίων Σχέσεων Δημάρχου Σαρωνικού Από το 2000 - 2005 εργάστηκε ως Administrator στη Διεύθυνση Πτητικής Εκμετάλλευσης και στη Διεύθυνση Ναυλώσεων Αεροσκαφών της εταιρείας AEGEAN AIRLINES. 1996- 2000 Airline Senior Flight Attendant στην εταιρεία AIR GREECE 1994-1996 Ιδιαιτέρα Πρόεδρου KAL AVIATION Κοινωνική δράση Αντιπρόεδρος στο σύλλογο «ΕΥ ΖΗΝ ΣΑΡΩΝΙΚΟΥ» Αντιπρόεδρος στον αθλητικό σύλλογο «ΑΠΟΛΛΩΝ ΑΝΑΒΥΣΣΟΥ» Ταμίας στον «ΕΞΩΡΑΙΣΤΙΚΟ ΣΥΛΛΟΓΟ ΓΑΛΑΖΙΑΣ ΑΚΤΗΣ» Συμμετοχή σε πλείστες εθελοντικές δράσεις στο Δήμο Σαρωνικού

«Είμαστε από τους πιο παλιούς. Το σπίτι μας εδώ είναι από τα παλαιότερα στο Λαγονήσι και έχω ζήσει την περιοχή από τότε που γεννήθηκα, το 1973. Με τον πατέρα μου πηγαίναμε σε όλα τα μέρη, του άρεσε η περιοχή. Ο Κουβαράς, τα Καλύβια, η Ανάβυσσος, η Σαρωνίδα. Να σας πω ότι έχω γυρίσει όλες τις περιοχές με το ποδήλατό μου, ξέρω όλα τα κατατόπια. Αυτή την περιοχή την έχω γνωρίσει από τότε που ήταν οικόπεδα και η Καλυβίων ήταν ένας δρόμος με χωράφια δεξιά κι αριστερά, δεν είχε ακόμα καταστήματα», μας είπε ο Απόστολος Λαμπρόπουλος με το καλησπέρα και μας συστήθηκε.Ο Απόστολος Λαμπρόπουλος είναι ένας νέος άνθρωπος που έχει διάθεση να προσφέρει με τις γνώσεις και την εμπειρία του στον Δήμο Σαρωνικού. Θεωρεί ότι ο Δήμος δεν στερείται τίποτε σε ομορφιά από τον γείτονα Δήμο των 3Β.Κινείται μεταξύ Αθήνας και Λαγονησίου καθημερινά λόγω δουλειάς στο κέντρο. Ταξιδεύει για τις ανάγκες της εργασίας του στο συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις Βρυξέλλες επί Γεωργικών και αλιευτικών ζητημάτων. Έχει δει λοιπόν, ότι ένα από τα σοβαρά προβλήματα του Δήμου είναι οι συγκοινωνίες.Ένα άλλο κομμάτι που αναζητά λύσεις και που μετά την οικονομική κρίση αλλά και τις πρόσφατες αλλαγές, που έφεραν ο covid 19, οι πυρκαγιές και τελευταία οι πλημμύρες και έχει γίνει βραχνάς για τους γονείς, που θέλουν να στείλουν τα παιδιά τους σε φροντιστήριο και δεν μπορούν γιατί δεν τους το επιτρέπουν τα οικονομικά τους είναι αυτό που αναφέρει σε κάθε μας συζήτηση και στέκεται ως γονιός. Μάλιστα είναι από εκείνους που θέτει εαυτόν να διδάξει εθελοντικά, με την ιδιότητά του ως Διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών, αν δημιουργηθεί το κοινωνικό φροντιστήριο στο Δήμο Σαρωνικού.Ως γονιός θέλει να προσπαθεί για το καλύτερο για την κόρη του αλλά και για τα άλλα παιδιά. Ως γείτονας ενδιαφέρεται για τον διπλανό του γιατί τα προβλήματα είναι κοινά, οι ανάγκες είναι κοινές και όλοι θέλουμε μια καθημερινότητα με περισσότερη ασφάλεια στην γειτονιά μας και κατ΄ επέκταση στον δήμο μας, όπως μας είπε. Εδώ, κρατάει σαν φυλαχτό τις παιδικές φιλίες από εκείνα τα καλοκαίρια που μοσχοβολούσαν γιασεμιά στο θερινό το σινεμά. «Οι φιλίες οι καλοκαιρινές κρατούν ακόμα. Είμαστε πάνω από 35 χρόνια φίλοι με αρκετούς εδώ στο Λαγονήσι και όχι μόνο…» λέει και αναπολεί τα περασμένα.Ο Απόστολος Λαμπρόπουλος συντάχθηκε για άλλη μία φορά με τον συνδυασμό του κ. Γιώργου Σωφρόνη, «Σαρωνικός Αύριο», γιατί, όπως μας είπε, πιστεύει στις δυνατότητες του, τον γνωρίζει χρόνια, είδε τις προσπάθειές του και εκτιμά την προσωπικότητά του.Ο ίδιος έχει βάλει στόχους να πάει τον Δήμο, από την θέση, που θα του δοθεί εάν εκλεγεί, ένα βήμα μπροστά και ξέρει πως!

Ο Σταύρος Ευαγγέλου είναι μια ξεχωριστή προσωπικότητα στον κλάδο της αρτοποιίας και έχει αποδείξει ότι με την σκληρή δουλειά μπορεί κάποιος να επιτύχει. Σήμερα θέτει υποψηφιότητα για Δημοτικός Σύμβουλος με την παράταξη «ΣΑΡΩΝΙΚΟΣ ΑΥΡΙΟ» στις εκλογές του Οκτώβρη για έναν Σαρωνικό φάρο αριστείας στην Αττική! Σήμερα μετράei 12 χρόνια ως Αντιπρόεδρος στην Απολλώνιον ΑΒΕΕ και 7 χρόνια ως Διευθύνων Σύμβουλος στην Gourmet Bakery. Ο ίδιος δηλώνει: "κλήθηκα όχι μόνο να χτίσω κάτι καινούργιο, αλλά να συνεχίσω μια μεγάλη κληρονομιά. Εργάστηκα σκληρά για να φανώ αντάξιος των προηγούμενων γενεών, να τους κάνω περήφανους και να κάνω την οικογενειακή επιχείρηση μια από τις πλέον αναγνωρίσιμες και επιτυχημένες του κλάδου της." Βασικό στοιχείο του χαρακτήρα του είναι να προσπαθεί συνεχώς να προσφέρει περισσότερα, έχοντας ως στόχο την ανάπτυξη. "Ο «Σαρωνικός Αύριο» είναι μια δυναμική και εξελισσόμενη παράταξη που προχωρά, εκσυγχρονίζεται, ανανεώνεται και ανασυγκροτείται. Ο συνδυασμός διαθέτει έναν υποψήφιο Δήμαρχο που έχει θέσει τις σωστές προτεραιότητες για την ευημερία του Δήμου μας αλλά και απαρτίζεται από ανθρώπους που διαπρέπουν στον κλάδο τους και έχουν όρεξη για σκληρή δουλειά και προσφορά. Αρχικά επέλεξα το Δήμο Σαρωνικού καθώς είμαι γέννημα-θρέμμα του Δήμου και τον γνωρίζω πολύ καλά – τα πλεονεκτήματα και τις αδυναμίες του, τις παθογένειες και όλα τα χαρακτηριστικά του. Με τον Γιώργο Σωφρόνη, πέρα από μια στενή προσωπική σχέση, μοιραζόμαστε ίδιο όραμα για τον τόπο μας. Οι τέσσερεις βασικές προτεραιότητες που έχει θέσει ο ίδιος είναι και για μένα ιδιαίτερα σημαντικές και σε συνδυασμό με τους δικούς μου στόχους μπορούν να κάνουν τον Δήμο Σαρωνικού, έναν Δήμο πρότυπο σε όλη την Αττική. Και αυτή η σκέψη θα πρέπει να είναι η κυρίαρχη στο μυαλό των ψηφοφόρων στις εκλογές: Να ψηφίσουν με γνώμονα τις προτεραιότητες, τις γνώσεις, τις δυνατότητες και το έργο του κάθε υποψηφίου, αφήνοντας στην άκρη συμπάθειες, φιλίες και συμφέροντα. Γιατί μόνο έτσι θα κάνουμε τον Δήμο μας να ξεχωρίσει. " Είναι 100% σίγουρος ότι θα καλλιεργήσει ένα περιβάλλον που ενδυναμώνει τις επιχειρήσεις, βελτιώνει την ποιότητα ζωής των δημοτών και ενισχύει τους δεσμούς της κοινότητας.

Η υποψήφια, πλέον, δήμαρχος Μαρκόπουλου ΖΩΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ, στην πρώτη ανακοίνωσή της στάθηκε στα όσα συνέβησαν και συμβαίνουν μέχρι σήμερα στον δήμο κάνοντας λόγο για μια δημοτική αρχή: «αδιαφανή και απολύτως αδρανή με δεσμεύσεις που ήταν μόνο ψηφοθηρικές, με πρακτικές που κλόνισαν την εμπιστοσύνη μεταξύ δημοτικής αρχής και δημοτών». Μέσα από την εμπειρία της καταλήγει στο ότι «η αυτοδιοίκηση δεν είναι το άθροισμα των κομματικών δυνάμεων αλλά ο πολλαπλασιασμός των δυνάμεων της κοινωνίας». Και για αυτό υπογραμμίζει: «συγκροτήσαμε μια δημοτική παράταξη βγαλμένη μέσα από την κοινωνία των πολιτών, με γυναίκες, άνδρες και νέους του τόπου μας που διαθέτουν τη φρεσκάδα της νεότητας αλλά και την εμπειρία της ωριμότητας». Χαίρει και μεγάλης εκτίμησης στην τοπική κοινωνία λόγω της προσφοράς της στα πολιτιστικά και εκπαιδευτικά δρώμενα του τόπου. Στοχεύει στο όραμα, την ενότητα όλων των υγιών δυνάμεων για κάτι που θα ξαναφέρει μπροστά τον Δήμο Μαρκόπουλου με εργατικότητα, και διεκδίκηση όσων του αξίζουν!

Είχαμε την χαρά να έχουμε κοντά μας και τον "Στρατηγό". Τον Ευάγγελο Χριστακόπουλο, υποψήφιο Δημοτικό Σύμβουλο με την Παράταξη του Κώστα Μπακογιάννη, ΑΘΗΝΑ ΨΗΛΑ.Ο άνθρωπος που αφιέρωσε 32 ολόκληρα χρόνια υπηρετώντας την Ελληνική Αστυνομία. Ο Πρόεδρος της ΠΟ.Α.Α.Σ.Α. επί 10 συνεχή έτη. Μας μίλησε για την απόφασή του να βρεθεί στο πλευρό του Δημάρχου της Αθήνας και νυν υποψηφίου στις εκλογές του Οκτώβρη. Μας κέρδισε με την απλότητά του. Μας προσέγγισε με τον λόγο του. Μας έδειξε τον τρόπο που πρέπει να κοιτάζουμε για το καλό όλων.

Ο Παναγιώτης Δούρος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1969. Σπούδασε στην Οδοντιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών από όπου έλαβε τον τίτλο του Χειρουργού Οδοντιάτρου.

Μετά την στρατιωτική του θητεία ξεκίνησε την επαγγελματική του σταδιοδρομία ανοίγοντας το πρώτο του ιδιωτικό ιατρείο το 1997 στον τόπο καταγωγής των γονέων του, στο νομό Μεσσηνίας.

Το 2003 άνοιξε το δεύτερο ιατρείο του στο Λαγονήσι, το οποίο έκτοτε αποτελεί την κυρία επαγγελματική του έδρα. Από το 2010 είναι μόνιμος κάτοικος Λαγονησίου. Είναι παντρεμένος με την Ευαγγελία Ζώρζου, Χειρουργό Οδοντίατρο, πτυχιούχο ΕΚΠΑ, και έχουν δυο παιδιά, τον Αντώνη, φοιτητή Οδοντιατρικής Αθηνών, και την Αναστασία, μαθήτρια της Β΄ Λυκείου. Η ενασχόλησή του με τα κοινά προέκυψε από την ανάγκη του να προσφέρει όσο περισσότερο μπορούσε στον τόπο που επέλεξε να ζήσει με την οικογένειά του. Στόχος του είναι η βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης σε όλα τα επίπεδα και για όλους. Με το σκεπτικό αυτό, από πολύ νωρίς, δραστηριοποιήθηκε σε διάφορους φορείς της τοπικής κοινωνίας.

Ενδεικτικά αναφέρουμε:

• Πρόεδρος Αθλητικού Ομίλου Λαγονησίου για 5 συναπτά έτη, καθώς και μέλος του Δ.Σ. του Α.Ο.Λ. για αρκετά ακόμα

• Ιδρυτικό μέλος του Συλλόγου Αλιέων ΝΕΑΡΧΟΣ

• Μέλος του Δ.Σ. της Α.Δ.Μ.Κ.Ε.Σ. Α.Ε.

• Μέλος των σχολικών επιτροπών του Δήμου Σαρωνικού Στα πλαίσια της κοινωνικής του δράσης, και με την ιδιότητά του ως υγειονομικός, έχει οργανώσει δυο εθελοντικές αιμοδοσίες τον τελευταίο ένα χρόνο, ενώ εντός του Σεπτεμβρίου πραγματοποιήθηκε και τρίτη, εντός των διοικητικών ορίων της Ανατολικής Αττικής. Είναι μέλος πολλών κοινωνικών δομών του Δήμου Σαρωνικού προσπαθώντας να συνεισφέρει στην ανακούφιση των ευάλωτων συνδημοτών του. Πιστεύει πως είναι επιτακτική ανάγκη να γίνει μια νέα αρχή για ένα καλύτερο ΑΥΡΙΟ για τον ΣΑΡΩΝΙΚΟ. Δηλώνει παρών στις αυτοδιοικητικές εκλογές του Οκτωβρίου δίπλα στον υποψήφιο δήμαρχο Γιώργο Σωφρόνη και την παράταξη «Σαρωνικός Αύριο» και σάς ζητά να τον τιμήσετε με την ψήφο σας.