• Τί σημαίνει συντροφικότητα;

Ο όρος συντροφικότητα σημαίνει ότι ένα άτομο νιώθει ικανοποίηση από την συν-τροφιά ενός άλλου ατόμου. Για παράδειγμα, μπορεί να υπάρχει συντροφικότητα ανάμεσα σε δύο καλούς φίλους, δύο καλές φίλες, μια παρέα. Βέβαια, μπορεί να υπάρχει συντροφικότητα και στη σχέση με την/τον σύντροφό μας. Πρέπει να βάλουμε στο κάδρο μας την σχέση μητέρας και νεογέννητου. Σύμφωνα με την ιατρική, το πρώτο τρίμηνο της ζωής μας, θεωρείται το τέταρτο τρίμηνο κύησης και αυτό γιατί από τη γέννησή μας, η ψυχική και σωματική επιβίωσή μας συνεχίζει να εξαρτάται απόλυτα από την μητέρα μας ή όποιον μας τρέφει. Έτσι η ΣΥΝ-ΤΡΟΦΙΚΟΤΗΤΑ είναι η τροφή που παίρνουμε από τον άλλο, την άλλη και καταγράφεται όπως η πρώτη εμπειρία στον ψυχικό μας κόσμο με την λέξη ικανοποίηση. Να σημειώσουμε ότι ο Φρόιντ μάς υπενθυμίζει ότι η μητέρα δεν ταΐζει μόνο το παιδί της, αλλά τού ξυπνάει τις αισθήσεις, γίνεται η πρώτη αποπλανήτρα του. Έτσι η μητέρα γίνεται πολύ σημαντική, ασύγκριτη, μοναδική, πρότυπο όλων των μετέπειτα ερώτων.

• Πότε νιώθουμε μεγαλύτερη την ανάγκη για να έχουμε κάποιον δίπλα μας, γύρω μας κοντά μας;

Η έλλειψη του συντρόφου γίνεται ιδιαίτερα αισθητή όταν οι συνομήλικοι ξεκινούν να δημιουργούν τις δικές τους οικογένειες, αντανακλώντας στο άτομο την δική του αποτυχία στο κυνήγι της αγάπης. Ταυτόχρονα τα συγγενικά πρόσωπα αναρωτιούνται τι συμβαίνει και το άτομο αυτό δε συνάπτει σχέσεις. Δεν είναι λίγες οι φορές που ακούμε κάποιο γονιό, που αγωνιά να μάθει εάν είναι φυσιολογικό που το παιδί του (30-35 ετών) να μην έχει κάνει ποτέ σχέση. Όσο ο καιρός προχωρά και οι άνθρωποι μεγαλώνουν, το θέμα της συντροφικότητας τίθεται πιο έντονα στο μυαλό, τόσο του ίδιου του ανθρώπου, όσο και του κοινωνικού του περίγυρου. Αυτό το γεγονός προέρχεται τόσο από τη φυσική εξέλιξη της ζωής, η οποία προβλέπει «το ζευγάρωμα» των ανθρώπων για τη δημιουργία απογόνων, την ανάγκη του ατόμου να επικοινωνεί, να μοιράζεται και να αγαπιέται όσο και την αποφυγή της μοναξιάς.

• Πως ξεκινούν όλα; Είναι αλήθεια ότι η εξωτερική εικόνα παίζει ρόλο στην έλξη; Αυτό που λέμε έρωτας με την πρώτη ματιά όταν πρόκειται για την/ τον σύντροφο ζωής;

Στην ενήλικη ζωή αυτές οι εμπειρίες μας ως βρέφη ακολουθούν. Διότι, τι άλλο είναι η συντροφικότητα πέρα από την συν – τροφικότητα, δηλαδή το να τρώω μαζί με κάποιον άλλον ή να τρέφομαι από κάποιον άλλον; Και αυτό που παίρνω είναι ικανοποίηση από όλες τις πλευρές. Ας σκεφτούμε: Το πώς τα μωρά ακουμπάνε επάνω στις μητέρες τους, μυρίζουν το δέρμα τους, ακούνε τους παλμούς της καρδιάς τους, καθώς τρέφονται από το στήθος τους. Τo πώς, η τροφή, έχει τη δύναμη να ηρεμεί το τεράστιο άγχος που έχουν, από όσα δεν καταλαβαίνουν γύρω τους, από θολά πρόσωπα, έντονα φώτα, θόρυβο. Εάν πάρουμε για παράδειγμα ένα ζευγάρι, που μόλις έχει γνωριστεί, θα παρατηρήσουμε ότι η οικειότητα έρχεται από τη στιγμή που θα γευματίσουν μαζί. Η αμηχανία θα εξαϋλωθεί στο κοινό τους δείπνο. Εκεί όλα απομονώνονται. Συντροφιά μπορεί να είναι όμως κι ένας πολύ καλός φίλος, ένας συγγενής (αδερφός ή αδερφή) που περνάω τα χρόνια της ζωής μου. Μπορεί να είναι ένα κατοικίδιο και σε κάποιες κοινωνίες μπορεί να είναι ο γείτονας, σε κάποιες άλλες ακόμα και η τηλεόραση… Μέχρις εδώ δεν έχει υπεισέλθει το ερωτικό στοιχείο της έλξης, αλλά πολύ μοιάζει. Ο Paulo Coelho έχει γράψει πως: «οι σημαντικές συναντήσεις έχουν σχεδιαστεί, από τις ψυχές, πολύ πριν τα σώματα συναντηθούν»....