ΕΓΚΛΗΜΑ ΑΜΙΓΩΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ ΗΜΕΡΩΝ
ΓΡΆΦΕΙ Η ΣΟΦΊΑ ΔΙΓΕΝΉ-ΚΟΛΙΟΤΆΣΗ, ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΆΦΟΣ-ΕΚΔΌΤΗΣ
EMAIL: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Παρατηρώντας το έγκλημα, ως ένα αμιγώς κοινωνικό φαινόμενο και την αντίδραση σε αυτό ως ενιαίο πρόβλημα, βλέπουμε ότι στις μέρες μας μαγνητίζει την προσοχή του κοινού, δημιουργεί δημόσιες αντιπαραθέσεις και γίνεται το κέντρο κάθε δημόσιου διαλόγου.
Έχει όμως πολύ βαθιές ρίζες όλο αυτό που σήμεραγιγαντώθηκε. «Σε ορισμένες πρωτόγονες ομάδες, η έκθεση θηλυκών βρεφών και η ταφή ζωντανών γερόντων
ή αναπήρων είναι πράξεις ορθόδοξης κοινωνικής συμπεριφοράς. Η θανάτωση του εχθρού σε ορισμένες συνθήκες θεωρείται σήμερα γενικά ως αξιέπαινη πράξη. Σε μερικές ομάδες, ο πατέρας που σκοτώνει το διαφθορέα τής θυγατέρας του και ο απατημένος σύζυγος που σκοτώνει τη γυναίκα του ή τον εραστή της ή και τους δύο, εκτελούν απόλυτα δικαιολογημένες πράξεις…».
Το οργανωμένο έγκλημα έφθασε στον ανώτατο βαθμό της εξέλιξής του. Κάθε κοινωνική ομάδα, μικρή ή μεγάλη, έχει πάμπολλες πεποιθήσεις, παραδόσεις, έθιμα και ευρύτερα θεσμούς που τα μέλη της τους δέχονται με απεριόριστη εμπιστοσύνη και τους θεωρούν σχετικά αναλλοίωτους. Είναι χαρακτηριστικό ότι, σήμερα ακόμη, σε ορισμένες κοινωνικές ομάδες, η κλοπή, η βρεφοκτονία, η ανθρωποφαγία, ο φόνος αστυνομικών, η απάτη στο χαρτοπαίγνιο και άλλα θεωρούνται πράξεις αγαθές και αξιέπαινες. Σε άλλες σύγχρονες κοινωνικές ομάδες, όλες ή μερικές από τις πράξεις αυτές τιμωρούνται με μεγαλύτερη ή μικρότερη αυστηρότητα.
Η τρομακτική τεχνολογική εξέλιξη έχει αλλάξει βαθιά τη ζωή μας και φαίνεται να είναι ο σπουδαιότερος παράγοντας σε αυτό που λέγεται κρίση τού πολιτισμού μας. Ωστόσο η σημερινή κρίση δεν είναι μόνο κοινωνική, οικονομική ή πολιτική, αλλά προχωρεί βαθύτερα, ανατρέπει την ιδέα που το ίδιο το άτομο είχε για τον εαυτό του και τη θέση του στην κοινωνία, στον κόσμο, στην ιστορία. Τα ερεθίσματα που παίρνει ο άνθρωπος απορρέουν από την καταναλωτική κοινωνία με τις καταχρήσεις, τα εύκολα ταξίδια, τα τηλεπικοινωνιακά μέσα. Όλα αυτά δρουν έτσι ώστε να δημιουργούνται τεχνητές κλίσεις ή ροπές στη φυγή, στα ναρκωτικά και στην εκρηκτική καταστροφική επιθετικότητα. Η σύγχρονη κοινωνία, παρά τον ισχυρισμό της ότι προωθεί την ατομικότητα ακόμα και μέσα από την ομαδοποίηση, έχει στις μέρες μας, δυστυχώς, όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που αναφέρει ο Απόστολος των Εθνών Παύλος, στην 2η προς Τιμόθεον επιστολή του, στο κεφάλαιο 3:2, που μας απανθρωπίζουν.
