Τα σκουπίδια μας είναι ένα δυνητικό χρυσορυχείο!
Ας επιμείνουμε στην Ανακύκλωση
«Πετυχημένος δήμαρχος είναι αυτός που μπορεί να μαζέψει σωστά τα σκουπίδια» είχε πει ο αείμνηστος δήμαρχος Αθηναίων Μιλτιάδης Έβερτ στη δεκαετία του ’80 και στο τέλος μίας αντίστοιχης κρίσης μ’ αυτή που βιώνουμε εμείς εδώ σήμερα.
Βλέποντας εικόνες με κάδους ξεχειλισμένους και σκουπιδότοπους παντού αναρωτήθηκα αν έχουμε οι Έλληνες συνείδηση σχετικά με την καθαριότητα, το περιβάλλον, την δημόσια υγεία και την δημόσια εικόνα της πόλης που ζούμε; Το συμπέρασμα ήρθε δυστυχώς αρνητικό για την πλειοψηφία που σίγουρα δεν έχει γνώση και επίγνωση οικολογικής συνείδησης. Είναι τρομερά δυστυχές να έχουμε χίλια δυο δυσεπίλυτα προβλήματα πάνω από το κεφάλι μας και να ασχολούμαστε ακόμα με τα βασικά, με την αλφαβήτα του καλού πολίτη: δεν πετάμε σκουπίδια όπου βρούμε, έξω από κάδους ή από το παράθυρο του αυτοκινήτου μας, αποφεύγουμε να καπνίζουμε σε δημόσιους χώρους, τα ανακυκλώσιμα υλικά τα πετάμε στους μπλε κάδους όπου υπάρχουν και πόσα ακόμα. Αρκετοί, ανάμεσα τους ίσως και εγώ, είμαστε στα θέματα των υποχρεώσεών μας προς την πόλη και την κοινωνία που ζούμε στο 1950.
Το σίγουρο επίσης είναι ότι ο κάθε Δήμος είναι υπεύθυνος για την αποκομιδή των σκουπιδιών. Γιατί δεν μεριμνά για τους καλοκαιρινούς μήνες και την αποκομιδή των σκουπιδιών από πριν. Γιατί προσλαμβάνει ανθρώπους για την καθαριότητα και μετά από δύο μήνες τους δίνει γραφείο μέσα στο Δημαρχείο. Γιατί ενώ κάθε φορά μιλά για προγράμματα και ξανά προγράμματα αλλά η ανακύκλωση υπολειτουργεί.
Ευρωπαϊκές πρακτικές
Το ποσοστό ανακύκλωσης στο σύνολο της Ε.Ε. (μέσος όρος) φτάνει στο 28% και της κομποστοποίησης στο 16%. Επιπλέον, το 27% αποτεφρώνεται, ενώ στις χωματερές οδηγείται μόλις το 28% των αποβλήτων.
3 τόνοι απορριμμάτων περιέχουν την ίδια ενέργεια με ένα τόνο μαζούτ.
Η Σουηδία εισάγει σκουπίδια
Η Σουηδία έχει φτάσει σε τέτοιο βαθμό αποτελεσματικότητας στη διαχείριση απορριμμάτων που πλέον εισάγει σκουπίδια από άλλες Ευρωπαϊκές χώρες. Ο μέσος κάτοικος της Σουηδίας παράγει την ίδια ποσότητα απορριμμάτων με τους υπόλοιπους Ευρωπαίους, περίπου 461 κιλά το χρόνο, όμως μόλις το1% αυτής της ποσότητας καταλήγει στους χώρους υγειονομικής ταφής.
Η χώρα διαθέτει 32 σταθμούς όπου τα απόβλητα αποτεφρώνονται για την παραγωγή ατμού, που χρησιμοποιείται σε γεννήτριες στροβίλων για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Οι σταθμοί αυτοί προμηθεύουν σχεδόν ένα εκατομμύρια σπίτια στη Σουηδία με θέρμανση, και περίπου 260.000 με ηλεκτρισμό. Κάθε χρόνο, περισσότεροι από δύο εκατομμύρια τόνοι σκουπιδιών αποτεφρώνονται στη σκανδιναβική χώρα, γεγονός που σημαίνει ότι παράγεται το ισοδύναμο 670.000 τόνων μαζούτ.
Η Σουηδία πλέον αγοράζει απορρίμματα και απόβλητα από το Ηνωμένο Βασίλειο, την Ιταλία, τη Νορβηγία και την Ιρλανδία, προκειμένου να καλύψει τη ζήτηση των σταθμών αποτέφρωσης.
Η ελληνική πρακτική και το ευρωπαϊκό πρόστιμο
Τον Ιούνιο του 2014, σχεδόν μία δεκαετία έπειτα από προηγούμενη καταδίκη, η Ελλάδα διατάχθηκε να πληρώνει πρόστιμο σχεδόν 15 εκατ. ευρώ κάθε έξι μήνες, για τη συνεχιζόμενη λειτουργία παράνομων χωματερών. Του βασικού δηλαδή τρόπου αποδόμησης των απορριμμάτων στη χώρα μας. Και αυτό παρά το γεγονός ότι η βιομηχανία τουρισμού της χώρας απαιτεί παρθένο περιβάλλον.
Η χώρα μας εμφανίζει πολύ χαμηλό ποσοστό ανάκτησης και ανακύκλωσης στο σύνολο των απορριμμάτων, μόλις 16%, και συνεχίζει να χρησιμοποιεί ως κύρια μέθοδο διαχείρισης την τελική απόθεση στο έδαφος σε ποσοστό 80%.
Είναι γνωστό ότι τα σκουπίδια είναι πολύτιμα και φέρνουν ψήφους! Έτσι στη χώρα μας η διαχείριση των απορριμμάτων αποτελεί εργαλείο της πολιτικής με μεγάλη κατασπατάληση δημόσιων πόρων, με χειραγώγηση εργατικού δυναμικού και με ανυπολόγιστη επιβάρυνση του περιβάλλοντος.
Αντίθετα στις ανεπτυγμένες χώρες της Ευρώπης είναι πηγή θέσεων εργασίας, παραγωγής πλούτου, αλλά και επανάκτησης του περιβάλλοντος.
Ουραγός στην ανακύκλωση η Ελλάδα
Η ανακύκλωση στην πόλη μας έχει κολλήσει στο 14% παρόλη την καμπάνια και τη χωροθέτηση των μπλε κάδων παντού. Το ποσοστό ανακύκλωσης, υπολείπεται ακόμα σημαντικά συγκριτικά με τις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, τοποθετώντας τη χώρα μας στις χαμηλότερες θέσεις της κατάταξης (μόλις 22η στις 28 χώρες της Ε.Ε.).
Η χαμηλή αυτή επίδοση δημιουργεί προβληματισμό αναφορικά με τη δυνατότητα επίτευξης του στόχου που έχει τεθεί από την Ε.Ε. για το 2020, όταν θα πρέπει να ανακυκλώνεται τουλάχιστον το 50% των οικιακών απορριμμάτων. Θα έχουμε νέα πρόστιμα και για αυτή τη μη επίτευξη ενός περιβαλλοντικού στόχου;
Είναι εξαιρετικά σημαντικό οι δημότες της πόλης να γνωρίζουν τα κόστη της αποκομιδής και τις εναλλακτικές που υπάρχουν. Με κάθε λεπτομέρεια. Γιατί ας μην ξεχνάμε ότι το κόστος αυτό καλύπτεται πλήρως από ανταποδοτικά τέλη, δηλαδή χρήματα που καταβάλουν σε ρευστό οι δημότες κάθε μήνα!
Ποιες είναι λοιπόν τελικά οι πάγιες και διαρκείς ανάγκες του δήμου Σαρωνικού, ο οποίος είναι τουριστικός δήμος με δυσανάλογες ανάγκες στη διάρκεια του χρόνου; Περιλαμβάνονται αυτοί οι σχεδιασμοί στο σημερινό οργανόγραμμα του δήμου; Σ’ αυτό δηλαδή, που η σημερινή διοίκηση του δήμου τόσες ελπίδες για την καλή λειτουργία του έχει εναποθέσει; Έχει γίνει υποβολή στις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις ενός οργανογράμματος με σαφή και ειλικρινή καταγραφή των πάγιων και διαρκών αναγκών στον τομέα της καθαριότητας έτσι ώστε να γίνει, μέσω ΑΣΕΠ, η πρόσληψη μόνιμου προσωπικού και να λυθεί το πρόβλημα άπαξ και δια παντός. Εφόσον βέβαια ισχύει πραγματικά η βούληση πολιτείας και τοπικής αυτοδιοίκησης για το τέλος της λεγόμενης «ομηρίας»: και εργαζομένων αλλά και δήμων.
Πρέπει να πούμε ωστόσο ότι βιώνουμε τακτικά το φαινόμενο δήμοι με σωστή οργάνωση αλλά και ειλικρινείς σχέσεις μεταξύ διοίκησης και εργαζομένων να ξεπερνούν τις κρίσεις με τη λιγότερη δυνατή επιβάρυνση για τους δημότες.
Η αποκομιδή των σκουπιδιών είναι μια τρομερά πολυέξοδη διαδικασία. Αν μπει κάποιος στο site της Διαύγειας και ψάξει τα ποσά που ξοδεύονται, θα μείνει με το στόμα ανοιχτό. Υπάρχουν Δήμοι που διαχειρίζονται τα απορρίμματα εντελώς μόνοι τους, υπάρχουν και Δήμοι που συνάπτουν σύμβαση με ιδιώτες. Πετυχημένα μοντέλα μπορούν να υπάρξουν και με τους δύο τρόπους. Αρκεί θέληση, συνεννόηση και να μπουν στην άκρη οι ιδεοληψίες.
Πρέπει να καταλάβουμε ότι τα σκουπίδια είναι ένα δυνητικό χρυσορυχείο. Τι εννοώ; Το πιο προφανές είναι η ανακύκλωση. Παρά την προώθηση της ανακύκλωσης εδώ και πολλά χρόνια, οι μελέτες δείχνουν ότι μόνο το 15% των Ελλήνων πολιτών ανακυκλώνει τα σκουπίδια του. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Σχεδόν όλα τα απόβλητα μπορούν να παραγάγουν ενέργεια (ηλεκτρική, θερμότητα, βιοαέριο), βιολίπασμα ή βιοκαύσιμο. Σκεφτείτε να ξοδεύουμε ενέργεια απλά και μόνο καίγοντας σκουπίδια!
Σε αυτή την εποχή, που όλος ο πλανήτης ψάχνει τρόπους παραγωγής ενέργειας που να μην επιβαρύνουν το περιβάλλον, μια ελβετική εταιρία, συμφερόντων του Eλληνοαμερικανού επιχειρηματία Chris Hazlewood, φαίνεται πως έχει τη λύση. H εταιρία του, προτείνει την παραγωγή ενέργειας με τη διαδικασία της πυρόλυσης, αξιοποιώντας ως καύσιμη ύλη τα σκουπίδια. Έτσι, δεν «ξεφορτωνόμαστε» μόνο τα σκουπίδια, αλλά και παράγεται ενέργεια με μηδενικές εκπομπές αερίων του άνθρακα στην ατμόσφαιρα!