ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΒΙΑ
Στη βία οδηγεί μια βαθιά ριζωμένη αντίληψη, που θεωρεί ότι υπάρχει ιεραρχία του άνδρα ανάμεσα στα φύλα
Γράφει η Ελένη Σάννου, Εργοθεραπεύτρια
Ο όρος ενδοοικογενειακή βία αναφέρεται στη βίαιη και κακοποιητική συμπεριφορά ενός ατόμου προς άλλο, μέσα στο οικογενειακό περιβάλλον, όπως στον γάμο ή, απλά, στη συμβίωση. Περιλαμβάνει τόσο τις ετεροφυλοφιλικές σχέσεις, όσο και τις ιδίου φύλου σχέσεις, ακόμα και πρώην συντρόφους και συζύγους. Η ενδοοικογενειακή βία περιλαμβάνει επίσης και τη βίαιη συμπεριφορά εναντίον παιδιών ή γηραιότερων ατόμων.
Αυτή η συμπεριφορά έχει πολλές μορφές βίας και κακοποίησης και μπορεί να διαπραχθεί σε σωματικό, σεξουαλικό, λεκτικό και συναισθηματικό επίπεδο. Ενώ στο παρελθόν πολλά από τα προαναφερθέντα θεωρούνταν αποδεκτά, τα τελευταία έτη το φαινόμενο αυτό αντιμετωπίζεται μέσα από μία νέα οπτική γωνία, για μηδενική ανοχή στη βία μέσα στο σπίτι. Πράγματι, αναγνωρίζεται πλέον η ενδοοικογενειακή βία ως μία σοβαρή κοινωνική παθογένεια, η οποία πλήττει τα δικαιώματα των θυμάτων και παραβιάζει τις ατομικές ελευθερίες τους με ανεπιθύμητα αποτελέσματα σε ατομικό και κοινωνικό επίπεδο. Οι νέες αυτές αντιλήψεις οδήγησαν σε μεταρρύθμιση των οικογενειακών έννομων σχέσεων σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες και σε παγκόσμιο επίπεδο υπό το φως των Διακηρύξεων της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ. Στο πλαίσιο της ενίσχυσης των μέτρων κατά της ενδοοικογενειακής βίας και της αποτελεσματικότερης προστασίας των θυμάτων ψηφίστηκε ο νόμος 3500/2006 για την ενδοοικογενειακή βία. Με τον νόμο αυτό τιμωρούνται και μάλιστα αυστηρότερα τα αδικήματα της βίας μέσα στην οικογένεια για να ενισχυθεί με αυτόν τον τρόπο η αρμονική συμβίωση των μελών της οικογένειας.
Ο νόμος αυτός απαγορεύει κάθε μορφή άσκησης βίας μεταξύ των μελών της οικογένειας. (http://www.dsanet.gr/Epikairothta/Nomothesia/n3500_06).
ΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΒΙΑΣ ΑΥΞΗΘΗΚΑΝ
Παρά τους νόμους που ψηφίστηκαν για την προστασία των θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας αλλά και την τιμωρία των θυτών, ακόμη και σήμερα εν έτη 2021 διαπράττονται τέτοιου είδους εγκλήματα σχεδόν καθημερινά. Μερικοί από τους τίτλους ειδήσεων που έχουν ακουστεί τον τελευταίο χρόνο εστιάζουν περισσότερο στη βία κατά των γυναικών αλλά και σε γυναικοκτονίες. Μερικοί εκ των τίτλων αυτών των ειδήσεων είναι: «Άφησε ανάπηρη τη γυναίκα του το 2017, χτυπώντας την και συνελήφθη την προηγούμενη εβδομάδα για νέο βαρύ ξυλοδαρμό», «Έσφαξε τη γυναίκα του επειδή τη ζήλευε, ομολόγησε στις αρχές όπου και παραδόθηκε», «Μαχαίρωσε τη γυναίκα του στον λαιμό επειδή του ζήτησε να χωρίσουν», «Σκότωσε τη γυναίκα του μέσα σε ταβέρνα, την πυροβόλησε οκτώ φορές γιατί τη ζήλευε παθολογικά», «Άνδρας πυροβόλησε και σκότωσε γυναίκα με την οποία διατηρούσε σχέση επειδή τον απέρριψε, καθώς ήθελε να τελειώσει τη σχέση της μαζί του», «Κρατούσε γυναίκα αιχμάλωτη στο σπίτι του για πέντε μήνες, την απειλούσε και τη χτυπούσε», «Σκότωσε τη σύντροφό του μέσα στο διαμέρισμά της», «Άνδρας ξυλοκόπησε άγρια τη σύντροφό του στις διακοπές τους», «Άγριος ξυλοδαρμός γυναίκας από τον σύζυγό της, τη βρήκαν βαριά χτυπημένη σε λίμνη αίματος», «Άνδρας ξυλοκόπησε τη σύζυγό του, τη χτύπησε με κηροπήγιο στο κεφάλι», «Πυροβόλησε και σκότωσε την πρώην σύντροφό του επειδή τον εγκατέλειψε», «Ξυλοκόπησε τη γυναίκα του επειδή βρήκε δουλειά», «Άνδρας χτύπησε, κλείδωσε σπίτι και απείλησε με σφυρί τη σύντροφό το». Αυτό το δείγμα της κατάστασης που επικρατεί, μπορεί να βοηθήσει πλέον να φανεί καθαρότερα ο ρόλος της πατριαρχίας και της πατριαρχικής λογικής, στην ενδοοικογενειακή βία.
Η πατριαρχία, όπως κάθε ιδεολογία, διαμορφώνει τη σκέψη και τις πράξεις των ανθρώπων. Δεν αποτυπώνεται τόσο στις συνειδητές σκέψεις τους όσο στις αυθόρμητες αντιδράσεις των ανθρώπων. Φαίνεται στην αυθόρμητη αντίδραση που λέει ότι εάν υπάρχει δίλημμα, η γνώμη ή το συμφέρον του άντρα πρέπει να βαρύνει περισσότερο στις επιλογές του ζευγαριού. Και φαίνεται και στη βία. Στη βία οδηγεί μια βαθιά ριζωμένη αντίληψη, που θεωρεί ότι υπάρχει μια ιεραρχία ανάμεσα στα φύλα και η γυναίκα πρέπει εν τέλει να αποδέχεται την εξουσία του άντρα. Η πατριαρχία δεν είναι κάποιο φάντασμα, ούτε συνωμοσία. Είναι το σύνολο από όλα αυτά τα αντανακλαστικά, τα στερεότυπα και τις προκαταλήψεις που δεν μένουν μόνο στις σκέψεις των ανθρώπων, αλλά καθορίζουν και τις πράξεις τους. Έτσι η πατριαρχία αναπαράγεται ως κοινωνική δομή, τροφοδοτώντας έτσι ποικίλες μορφές βίας και ανισότητας, εντός και εκτός οικογένειας. (https://www.in.gr/2021/08/17/apopsi/endooikogeneiaki-via-kai-patriarxia/)