ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΗΜΑΤΑ
Covid-19 : Μετά το δόξα τω Θεώ ξανά Παναγία μου βόηθα…
ΓΡΑΦΕΙ Η ΜΑΡΙΑ ΣΩΤ. ΓΚΙΝΗ , Νοσηλεύτρια MS(c) Κοινοτικής νοσηλευτικής
και Νοσηλευτικής Δημόσιας υγείας – Γραφέας
Και τι θα μας πεις εσύ εδώ παραπάνω απ΄ αυτά που ήδη ξέρουμε; Ίσως αυτή να είναι η πρώτη σκέψη σου ξεκινώντας να διαβάσεις τούτες τις αράδες. Η αλήθεια είναι ότι κάτι έχω να σου πω.
Ξέρεις περάσαμε τα ίδια όλο τούτο το διάστημα. Δεν σκεφτήκαμε όμως ακριβώς με τον ίδιο τρόπο από την αρχή. Την ώρα που εσύ φοβήθηκες πολύ (και δικαίως) εμείς δεν προλάβαμε να φοβηθούμε . Δεν έφτανε ο χρόνος . Έπρεπε να ετοιμάσουμε το περιβάλλον που θα σε υποδεχόταν όταν ο ιός θα χτυπούσε στη γειτονιά, στην πόλη ή στην οικογένεια σου. Κάπως έτσι ξεκίνησε τον Μάρτιο του 2020 η πανδημία στην χώρα μας και σε όλο τον κόσμο.
Η επιστήμη μου (η νοσηλευτική) δεν εξέτασε καθόλου που ανήκεις. Δηλαδή εάν είσαι από αυτούς που πίστευαν στην ύπαρξη του ιού ή όχι. Εμείς είμαστε εκπαιδευμένοι να βλέπουμε το σύμπαν στον έναν άνθρωπο και όχι τον άνθρωπο στο σύμπαν. Μιλήσαμε για μέτρα ατομικής ευθύνης γνωρίζοντας από την αρχή ότι δεν έχουμε φάρμακο για να αντιμετωπίσουμε τον ιό. Στον πρώτο εγκλεισμό κατανοήσαμε την μοναξιά και την αλλαγή του τρόπου ζωής στην καθημερινότητα σου (και της δικής μας πίστεψε με). Σταθήκαμε δίπλα σε κάθε άνθρωπο με ψυχραιμία και υψηλό αίσθημα ευθύνης. Παρακολουθούσαμε μαζί με εσένα την εξέλιξη της νόσου. Είδαμε πως αρκετοί αναθάρρησαν μόλις έπεσαν τα ποσοστά το καλοκαίρι του 2020 και σε συμβουλέψαμε πως δεν έχουμε τελειώσει με τον ιό επειδή εσύ δεν είχες κολλήσει ενώ ο φίλος σου που βρέθηκε θετικός πέρασε τον ιό στο σπίτι. Σου είπαμε πως αυτό δεν συμβαίνει με όλους και δεν είναι κανόνας γι αυτό να προσέχεις και να συνεχίζεις να ζεις χωρίς φόβο μεν αλλά με λογική δε όσον αφορά στην μεταδοτικότητα του ιού. Και με την έναρξη του φθινοπώρου του 2020 οι δείκτες μολύνσεως ανέβηκαν στα ύψη . Δυστυχώς είχαμε επαληθευτεί.
Δεύτερος εγκλεισμός. Φανερή πλέον η κούραση και η ανησυχία. Αρκετοί συνάνθρωποί μας, ασθενείς, οδηγήθηκαν στις νοσοκομειακές κλίνες. Άλλοι στάθηκαν τυχεροί, άλλοι όχι. Και εκείνοι που πέρασαν την νόσο στο σπίτι ήταν αρκετά ανήσυχοι και πολύ προβληματισμένοι. Είχαν πλέον να διαχειριστούν την ίδια την οικογένεια (παιδιά, ηλικιωμένοι γονείς, μέλη της οικογένειας με σοβαρά υποκείμενα νοσήματα και ο Covid-19 να εμφανίζεται σε ένα μέλος αυτής). Επίσης προέκυψαν και οικονομικά θέματα προερχόμενα από την διαταραχή της καθημερινότητας και βέβαια δεν σταμάτησαν οι άλλες ασθένειες. Με την αγωνία να κορυφώνεται κάπου εκεί στην αρχή του 2021 ήρθε το εμβόλιο. Ήμασταν οι πρώτοι που εμβολιαστήκαμε. Ποιος σου είπε ότι δεν κάναμε δεύτερες και τρίτες σκέψεις πριν πάμε; Λάθος κάνεις εάν το σκέφτηκες αυτό. Και βέβαια αναρωτηθήκαμε και βέβαια ψάξαμε. Είμαστε άνθρωποι ξέρεις και εμείς. Είδαμε όμως ξεκάθαρα ότι δεν είχαμε άλλο δρόμο για ΜΑΣ και για ΣΕΝΑ. Γιατί εμείς δεν αφήσαμε ποτέ τον ασθενή να φύγουμε …. οποιοδήποτε νόσημα και εάν είχε, μεταδοτικό ή μη.
Σε 500 λέξεις τι να σου πω αλήθεια; Σήμερα το ημερολόγιο δείχνει 23 Αυγούστου 2021. Βάση του Π.Ο.Υ. τα επιβεβαιωμένα κρούσματα ανά την Γη είναι 211.373.303 Οι θάνατοι είναι 4.424.341 και έχουν χορηγηθεί 4.562.256.778 δόσεις εμβολίου. Αυτήν την στιγμή που γράφω τα θετικά κρούσματα παρουσιάζουν ραγδαία αύξηση. Δεν έχουμε μελέτες από τους ανθρώπους που αντιμετώπισαν την νόσο σπίτι τους. Δεν γνωρίζουμε δεδομένα από τους ασυμπτωματικούς ασθενείς. Υπάρχουν πολλά αναπάντητα ερωτήματα όπως: τι έπαιξε ρόλο και οι συμπτωματικοί κέρδισαν τον ιό; Με ποιον μηχανισμό αντέδρασε ο οργανισμός τους ; Και τον έχουν όντως κερδίσει; Έχουμε δρόμο μπροστά μας. Ο Covid-19 είναι παρόν. Ακολούθησε τα γνωστά μέτρα (μάσκα- απόσταση- πλύσιμο χεριών). Εγώ θα σε συμβούλευα να εμβολισθείς. Εσύ πάλι είσαι ελεύθερος να επιλέξεις. Δώσε χρόνο στην ζωή και στην επιστήμη. Κάνε στόχο να πάρουμε την ζωή μας πίσω .
Συγχώρεσε με που σου γράφω στο δεύτερο ενικό. Δεν συνηθίζεται στην γραφή μα εγώ σε βλέπω πάντα διπλά μου ως τον πιο δικό μου άνθρωπο και ας μην με γνωρίζεις εσύ προσωπικά…