Βόϋτσεκ. Η υπαρξιακή τραγωδία ενός ανθρώπου στη θεατρική σκηνή του ΠΟΛΗ
«Ο Κόσμος είναι άδικος, γι’ αυτό είναι ένας κόσμος τρελός και μάς τρελαίνει» Κάρλ Γκέοργκ Μπύχνερ, «Βόϋτσεκ»
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ, ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ
Δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει το έργο Βόϋτσεκ ο Κάρλ Γκέοργκ Μπύχνερ καθώς ο τύφος τον περίμενε φονικά. Ένα μισοτελειωμένο έργο υπερτέρησε δικαίως των ολοκληρωμένων και για πρώτη φορά ανέβηκε θεατρικά το 1913 και υπό την επιρροή του Franz Wedekind.
Έκτοτε αγαπήθηκε πολύ θεατρικά ως το έργο που διαμόρφωσε ολόκληρο το Σύγχρονο Θέατρο ως προφητικό της ψυχανάλυσης, αλλά και μιας μελαγχολικής κοινωνίας της εξαρτημένης εργασίας, που σήμερα ζούμε την δόξα της. Παρουσιάζεται ωστόσο στην πληρέστερή του μορφή ακολουθώντας το σύνολο των χειρόγραφων του Μπύχνερ που πρόσφατα έχουν ανευρεθεί και των πρακτικών της Δίκης.
Ο Μπύχνερ ξεπερνά την σκοτεινή περίπτωση ενός καταπιεσμένου ατόμου και δημιουργεί μία υπαρξιακή τραγωδία η οποία διακρίνει τα αιώνια ερωτήματα για την εξάρτηση του ανθρώπου από τις κοινωνικές συνθήκες που είναι πέρα από τον έλεγχό του, την ηθική, τις κοινωνικές σχέσεις αλλά και το πεπρωμένο. Μελετά ωστόσο σε βάθος τις κοινωνικές, ποινικές και τις ιατρικές πτυχές της υπόθεσης.
Μπορείτε να το απολαύσετε και εσείς σε σκηνοθεσία ΣταύρουΤσακίρη στο θέατρο Πόλη, ΦΩΚΑΙΑΣ 4, ΠΛ. ΒΙΚΤΩΡΙΑΣ με τους ηθοποιούς Ιωάννη Παπαζήση, Βασιλική Τρουφάκου, Αργύρη Αγγέλου, Ιάσωνα Παπαματθαίου, Ορφέα Παπαδόπουλο και Ηρώ. Όλοι οι συντελεστές κατορθώνουν να μεταφέρουν το κοινό στο κλίμα της εποχής καθώς η σκηνοθεσία και οι ερμηνείες είναι σε άψογη ισορροπία.
Έξι χρόνια από τότε που το πρωτοανέβασε στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, ο Σταύρος Τσακίρης αναμετράται και πάλι με τον «Βόϋτσεκ» ο οποίος είναι ένας στρατιώτης, που βιώνει τη βαναυσότητα, την απαξίωση και τον εξευτελισμό της ανθρώπινης ύπαρξης στο στρατόπεδο όπου ζει και υπηρετεί, είναι ένα πρόσωπο κατακερματισμένο, βαθύτατα τραυματισμένο, αποτέλεσμα των κοινωνικών συνθηκών και της κοινωνικής αδικίας που μέσα από την προσπάθεια της προσωπικής του αντίδρασης και ρήξης, της προσωπικής του διαδρομής και επανάστασης, σκοτώνει ό,τι πολυτιμότερο έχει –τη γυναίκα που αγαπά, γιατί αυτή τον απάτησε.
Με την σύγχρονη ματιά του ατόμου το 21ου αιώνα μπορώ να πω ότι ο Βόϋτσεκ είναι ένα έργο δυστυχώς διαχρονικό καθώς θίγει τα επαναλλαμβανόμενα δεινά των ανθρώπων που προέρχονται από τις ταξικές διαφορές, τις ανισότητες αλλά και από τις αδυναμίες και τα πάθη της ίδιας της ανθρώπινης φύσης. Ο Κάρλ Γκέοργκ Μπύχνερ δημιουργεί χαρακτήρες αντιθετικούς και αλληλοσυμπληρωματικούς που απεικονίζουν καθαρά την κατάσταση που επικρατούσε στην τότε κοινωνία. Κάθε χαρακτήρας είναι μια βουτιά στα κοινωνικά στερεότυπα, στα σκοτεινά σημεία της ανθρώπινης ψυχής που ψάχνουν τρόπο διαφυγής προς το φως μα τα στενά πλαίσια επιβίωσης τα αιχμαλωτίζουν.
Θίγει και το ζήτημα της εξέλιξης της επιστήμης της νευρολογίας-ψυχιατρικής βάζοντάς το στο μικροσκόπιο της ηθικής καθώς δομεί το χαρακτήρα του δόλιου ψυχιάτρου εύστοχα. Ουσιαστικά στο βωμό της προσωπικής του ανάδειξης μέσω ενός βασανιστικού πειράματος καταπατά κάθε όρο της ιατρικής. Σχολιάζει, επίσης, την χαοτική θρησκευτική ερμηνεία της ύπαρξης «φορτώνοντας» ενοχές τους πιστούς αλλά και την αλαζονική διεκδίκηση του αλάθητου από την Επιστήμη.
Ο ήρωας του Μπύχνερ αποτελεί ακραία περίπτωση αυτοαποξένωσης του ανθρώπου. Τα κοινωνικά άτοπα τον οδηγούν στην παραφροσύνη. Όπου κι αν στραφεί αντιμετωπίζει διαστρεβλωμένη ηθική και ηθικά διδάγματα, ενώ ο ίδιος υποβιβάζεται με τον πιο ανήθικο κι απάνθρωπο τρόπο σε αντικείμενο επιστημονικής έρευνας. Δεν υπάρχει αμφιβολία, ο Μπύχνερ σκιαγραφεί την άρχουσα τάξη, βασανιστή του Βόυτσεκ, με μίσος που τη μεταβάλλει σε καρικατούρα, ενώ εκείνος αισθάνεται συμπόνοια.
Ο Μπύχνερ δεν θέλει να ξεσηκώσει κοινωνική επανάσταση αλλά να καταδείξει με επιστημονική ακρίβεια πως δημιουργείται το κακό. Και ο κυνισμός του είναι κι αυτός αντικειμενικός. Η πραγματικότητα, όπως την παρουσιάζει ο Μπύχνερ, είναι ένας κόσμος χωρίς αγάπη και κατανόηση, ένας κόσμος γεμάτος αδιαφορία για τον συνάνθρωπο.
Στην παράσταση η ιστορία διαδραματίζεται στον χώρο μιας σκηνής θεάτρου που μεταμορφώνεται διαρκώς, όπως στα όνειρα, και ένας θίασος έξι ηθοποιών, με την συνέργεια της ζωντανής μουσικής αλλά και την χρήση των Flash Animation, παρουσιάζει μέσα από «κεφάλαια – ενότητες» την τελευταία τραγική ημέρα του Βόϋτσεκ, ο οποίος με γιγαντωμένα πια τα υπαρξιακά του προβλήματα φτάνει στην απονενοημένη μα και αποτρόπαια πράξη της γυναικοκτονίας.
Κάθε Τετάρτη στις 7:30, Πέμπτη 8:00, Παρασκευή 9:00, Σάββατο 06:00 & 09.00, Κυριακή 07:00
Ειδικές τιμές για ομαδικές κρατήσεις άνω των 15 ατόμων (στο τηλέφωνο 211 1828900.)
